Sinds enige tijd ben ik in het bezit van een losse stoelverwarmer voor in mijn oude autootje. Ik zag hem een paar maanden geleden in de supermarkt liggen voor weinig en dacht gelijk: ādat is nou echt iets voor mijā. Maarā¦ Ā het wilde geen winter worden en even dreigde zelfs de herfst langzaam over te gaan in de lente. āJammerā zei ik tegen mezelf. āDie heb je dus voor niets gekochtā.
Voorzichtig haal ik het plastic eraf en bestudeer de gebruiksaanwijzing. Het blijkt gelukkig eenvoudig te zijn. āBevestig de elastische bandjes rondom de stoel en druk de stekker in de sigarettenaanstekerā staat er vermeld. Het rode lampje begint gelijk fel te branden en ik ontdek dat er drie standen opzitten. High, Low en Off. Verheugd ga ik even zitten en al binnen een paar minuten voel ik een behaaglijke warmte onder mijn zitvlak en tegen mijn rug.
āPerfectā zeg ik tegen mezelf. āDat heb je mooi voor elkaar.ā Tevreden zet ik de schakelaar op āOffā, maar als ik zie dat het lampje blijft branden trek ik voor de zekerheid ook de stekker er maar uit.
De volgende dag zit ik te genieten als ik met mijn autootje op pad ga, want ook al is de motor nog koud, de stoelverwarming werkt gelijk. Na tien minuten moet ik zelfs de schakelaar op āLowā zetten, omdat ik anders mijn kont verbrand. Ā Die avond vertel ik verheugd over mijn bevindingen en leg mijn oudste dochter uit hoe het Ā werkt. āDus als jij vanavond Ā mijn auto meeneemt, heb jij ook een warm kontje.ā
Eindelijk de stoelverwarmer in gebruik
Tijdens de wat koudere dagen in Nederland zie ikĀ de volgende ochtend als ik uit het raam kijk dat mijn ramen bevroren zijn. Dat wordt krabben! Met de kraag van mijn jas hoog opgetrokken ontgrendel ik het portier en neem plaats om de auto vast te starten. Als ik de sleutel omdraai gebeurt er niks. Zelfs geen klikje! En dan opeens zie ik vanuit mijn ooghoeken de stekker… handig zo’n stoelverwarmer š
Mijn naam is Ellen Dros, ik ben een representatieve, extraverte vrouw van 50+ en getrouwd met Marc. Samen met onze twee dochters: Daniek (1995) en Marloes (1999) wonen we in het oosten van het land en hebben we een (Perzische) poes genaamd: Xsara-Jane en een vijver vol vissen.
Ik werk parttime met veel plezier als tandartsassistente en voor de overige uren zorg ik voor mijn gezin en schrijf ik columns en (kinder)toneelstukken. Inmiddels zijn er al diverse toneelstukken uitgegeven via www.cts-producties.nl en worden deze o.a. gebruikt op scholen en toneelverenigingen in Nederland en Belgiƫ. In het verleden heb ik ook geregisseerd en gespeeld bij een amateur toneelgezelschap en organiseerde/presenteerde ik vele jaren de Sinterklaas intocht in mijn woonplaats.
Inmiddels zijn onze dochters geen kinderen meer en heeft ook mama andere interesses gekregen. Samen met met mijn jongste dochter heb ik mijn oude hobby van poppenhuizen en miniaturen weer opgepakt en ga ik met haar gezellig naar beurzen in het hele land.
