Jaloers. Dat ben ik. Op moeders die oprecht zeggen een vakantiegevoel te hebben zodra ze in de auto zitten, onderweg naar hun vakantiebestemming. Bij hen ligt er bij vertrek geen wasgoed, de bedden zijn verschoond en alles is keurig en op tijd ingepakt. Zelfs de versnaperingen voor onderweg zien er prachtig uit en zijn nog gezond ook. Dit zijn vaak dezelfde moeders van wie het huis er bij vertrek piekfijn uitziet, terwijl ze de dag voor vertrek ook nog vijf speelvriendjes van de kinderen over de vloer had. Die kennen geen stress voor vakantie.
Ik herken me hierin totaal niet. Zoooo jammer. Ieder jaar probeer ik het namelijk weer. Ik mag zelfs twee keer per jaar laten zien dat ik het kan. Maar keer op keer faal ik. Oorzaak?Vakantiestress!
Stress voor vakantie, hoe dan?
Misschien denk jij wel… hoe dan? Ik zal je uit de doeken doen hoe mijn stress voor de vakantie zich opbouwt.
Wagenziek
Nu hebben wij de pech dat onze twee kinderen nogal wagenziek zijn. Dus hoeveel zin ik ook heb in onze vakantie. De reis er naar toe vind ik de hel. Mijn taak bestaat vooral uit zakjes kots dichtknopen en deze zorgvuldig bewaren tot we ergens stoppen. Alles hebben we al geprobeerd. Van pilletjes tot polsbandjes, van gember tot watjes in de oren. Niets helpt. Tips zijn dus van harte welkom. Ieder nadeel heeft zijn voordeel, dus beeldige versnaperingen voor onderweg hoef ik niet te maken.
Taken verdelen goed tegen stress
De reis op zich is één ding. Maar die voorbereidingen. Ik krijg het al warm als ik er aan denk. Dit terwijl we de taken hebben verdeeld. Is dat bij jullie ook?
Het is manlief die zorgt dat de auto vakantie klaar is, dat de muziek-playlist naar ieders wens is en dat de route is geprogrammeerd. Traditioneel als we zijn zorg ik voor de boodschappen, dat de was schoon is en de spullen worden ingepakt. Als ik alles heb klaar staan, sjouwt manlief het naar de auto en volgt hij ook nog gedwee mijn inpakinstructies op. Ik heb namelijk overal tasjes voor en ieder tasje moet op een bepaalde plek liggen.
Een tasje met schone kleding en vochtige doekjes om de eerste spuugschade te verdoezelen. Een tasje met kleine kadootjes om de kinderen te belonen voor hun goede gedrag onderweg (dit helpt echt). Een koeltasje met eten en drinken voor tijdens de reis. Een tasje met houdbaar reserve eten en drinken voor het geval we in een ellenlange file terechtkomen. Tot slot nog een tasje met badkleding. Want zodra we op de camping aankomen, willen onze kinders een frisse duik nemen. Mijn lieve schat heeft dan de koffers en tassen met kleding, beddengoed en vakantieboodschappen al naar eigen inzicht in de auto gestouwd.
De zenuwen slaan toe
Mijn taken zijn echt prima te behappen. Ik werk alleen in de ochtenden dus genoeg tijd over, zou je zeggen. Geen stress voor vakantie nodig. Toch krijg ik twee weken van tevoren al de zenuwen. Mijn streven is, ieder jaar opnieuw, dat bij vertrek het huis door moet kunnen gaan voor toonzaal. Net zoals bij de perfecte moeders. Mijn bedden moeten ook fris opgemaakt zijn en al het wasgoed klaar. Ook wil ik zoveel mogelijk spullen meenemen. Een leuk tafelkleed met bijbehorende servetten. Picknickspullen voor bij het meer. Speelgoed voor de kinderen. Die fijne, grote pan en goede mesjes mogen ook niet ontbreken – daar pakken we altijd op mis in die mobile homes.
Lees ook: ga jij rondtrekken met kinderen of blijf je op één plek
Kijk, ik snap heus wel dat ik veel dingen al lang ik huis kan halen. Dat doe ik vaak ook. Maar dat doe ik dan weer zover van tevoren dat ik niet meer weet waar ik het gelaten heb. Herkenbaar? En de was probeer ik ook al weken bij te houden. Ik volg alle weer-apps op de voet. Helaas geven die per dag andere verwachtingen weer, dus pak ik voor de zekerheid bij ieder zwierig zomerjurkje een bijpassend vestje of jasje in. Stel je voor dat het toch wat kouder wordt dan verwacht.
Zo zie je, ik heb stress voor vakantie, maar ik ben zeker niet de enige. Serina schreef eerder al eens over haar vakantiestress doordat ze te laat boekt 😉 .
Prioriteiten stellen lukt niet
Alles op tijd klaar hebben, het blijft moeilijk voor me. Zelfreflectie wijst uit dat ik gewoon niet de juiste prioriteiten stel.
Op mijn vrije middagen heb ik het voor de vakantie vooral druk met bijvoorbeeld:
- Naar het strandbad met de kinderen – met 30 graden ga ik echt niet poetsen. (met 22 graden trouwens ook niet)
- Borrel met vriendinnen -want wat moeten we elkaar lang missen.
- Naar de speeltuin met de kinderen – die moeten echt even hun energie kwijt.
- Voorbereidingen treffen voor een barbecue met vrienden – nodig even bijkletsen.
- Etentje met collega – werkoverdracht, ook al neemt ze mijn werk niet over, gezellig is het wel.
- Shoppen met de kinderen – we moeten echt nog nieuwe zomerkleren. En het is sale!
- Uiteten met oma – dit is traditie.
- Social media bijwerken – slechte wifi op de camping.
- Sleuteloverdracht met de buurtjes – waarbij we dan maar meteen blijven barbecueën. Eten moeten we toch.
Lees ook: 8 spelletjes voor onderweg waar je alleen je hersens bij nodig hebt
Toppunt van geluk
De vakantieboodschappen en de was krijg ik tussendoor nog wel gedaan. Het poetsen is een ander verhaal. Dat is overigens nooit mijn hobby geweest. Maar wat vind ik het fijn als ik na een vakantie thuis kom in een schoon huis. En een fris eigen bed is dan helemaal het toppunt van geluk. De gedachten hieraan maakt dat ik één dag voor vertrek als een malle door het huis jaag, kortaf tegen alles en iedereen ben en ’s avonds bekaf in bed plof waar ik besef dat mijn nagels niet gelakt zijn en mijn benen niet onthaard.
Strak gespannen stap ik de volgende ochtend naast mijn schat in de auto. Met spuugzakjes binnen handbereik vertrekken we naar de camping en zo bereikt mijn stress voor vakantie zijn hoogtepunt. Onderweg bedenk ik wat ik vergeten ben. Wat ik wel zeker weet is dat ik ook een tasje heb ingepakt met een flesje wijn en blikje bier. Als we eenmaal veilig op de plaats van bestemming zijn aangekomen, alles hebben uitgepakt en mijn vrolijke tafelkleed over de tuintafel ligt, ga ik mijn flesje wijn openen. Dan proost ik met mijn lief op een heerlijke vakantie en verheug ik me stiekem alvast op mijn eigen, fris verschoonde bed!!
Ik ben benieuwd: ben jij ook zo’n stresskip of juist de rust zelve?
Gebruikte afbeelding via Shutterstock
Tip tegen wagenziekte: zorg dat ze de lijnen van de weg kunnen zien, heb zelf als kind op een kussen middenin gezeten… nu is dat met twee kids lastig maar misschien eentje voorin en de ander in het midden? Bij mij hielp dat echt. Sterkte ermee!
Je hebt gelijk Mariska, ik zat ook altijd tussenin naar de weg te kijken vroeger!
Wat een goede tip, die kende ik nog niet. Dank je wel!