Sweet Sixteen

Afgelopen zaterdag was de oudste dochter van mijn man jarig, ze werd 16. Voor haar een mijlpaal waarnaar ze al een poos uitkeek. Voor mijn man ook, want hij zag zijn dochter veranderen van kind naar vrouw. Een jonge weliswaar, maar onmiskenbaar een vrouw.
Het glas rosé, dat oogluikend al toe was gestaan, werd ineens legitiem en van haar zus kreeg ze een pakje condooms. Hilariteit alom natuurlijk, maar ja, je kunt niet voorzichtig genoeg zijn. ’s Avonds kwam haar vriendin en zij bracht drie leuke jonge mannen mee. Het was voor ons eerst een beetje “Wie van de 3”, maar al snel werd duidelijk wie de winnende kandidaat was. De jarige zat er genietend bij en daar ging het toch uiteindelijk allemaal om. Het was tenslotte helemaal haar dag.

Mijn eigen Sweet Sixteen ligt al vele jaren achter me. Ik ben inmiddels “Triple 16” en dan gaat de term “sweet” uiteraard niet meer zo op. Ik herinner me heel goed, dat ook ik toen enorm uitkeek naar mijn verjaardag. Ik zat destijds in klas 4 van de Havo en vond mezelf al heel wat. Mijn opa van moeders kant had me al een paar jaar eerder een brommer in het vooruitzicht gesteld. Een brommer!!! Helemaal geweldig toch?
Helaas werd mijn opa ziek en overleed. Ondanks dat hij mijn 16e verjaardag nooit mee heeft mogen maken, kwam hij zijn belofte na. Mijn oma vond na zijn dood een aantal briefjes van 100 gulden netjes opgevouwen in zijn portemonnee. Dat was het spaarpotje voor mijn brommer.
De brommer kwam er dus: een prachtige grijze Puch Maxi…..in die tijd echt een topper. Was was ik er wijs mee!

Mijn variant van de rosé was destijds een advocaatje met slagroom. Voordien kreeg ik wel eens een hapje van mijn tantes tijdens het zondagse bezoek aan oma. Ze mengden de advocaat met wat melk om het minder sterk te maken. Mijn vader mocht dit beslist niet weten, dus dat ging heel geheimzinnig. Dit had natuurlijk iets spannends, want verboden vruchten zijn altijd het lekkerst. Toen ik op mijn verjaardag echt “aan de borrel” mocht, had mijn moeder voor mij een glaasje advocaat met een flinke dot slagroom. Na een paar happen had ik al door dat dit eigenlijk niets voor mij was. De alcohol brandde me in de keel en ik vond de slagroom nog het lekkerst. Het spannende was weg en daarmee ook de illusie. Later heb ik nog wel wat andere alcoholische dranken geprobeerd, maar ik bleek er weinig mee te hebben.

Condooms heb ik niet cadeau gekregen. Niet omdat ik geen zusje had om ze te geven, maar omdat ik daar nog totaal niet mee bezig was. Leuke jonge mannen zijn er op mijn verjaardag dan ook niet geweest. Ik was een enorme laatbloeier. Mijn eerste kus was pas dik twee jaar later.

Zoveel overeenkomsten en zoveel verschillen. Kleine meisjes worden groot en daarmee jonge vrouwen. Ik moet er enorm aan wennen, het gaat voor mij erg snel allemaal. Het zal mijn generatie wel zijn of het ligt gewoon aan mezelf. Natuurlijk leven we nu in een totaal andere tijd dan ik toen, amper te vergelijken.
Mijn man heeft nog een dochter die ook heel graag zo snel mogelijk Sweet Sixteen wil worden.
Gelukkig heb ik nog twee jaar de tijd om me daar op voor te bereiden.