Temperamentvolle kinderen. Dacht ik bij mijn eerste kind nog, ‘wat leuk, ze weet echt goed wat ze wil’, bij mijn derde is die sterke eigen wil in combinatie met een druk gezin lang niet altijd even leuk. En zeker niet makkelijk. Ik speur dan ook het internet af op zoek naar tips en trucs bij het opvoeden van mijn drie kinderen. Allemaal zijn ze gezegend met een sterke eigen wil en vallen ze voor mij onder de noemer ’temperamentvolle kinderen’. Herken je dat?
Temperamentvolle kinderen en sterke wil
Ik sluit me aan bij Facebookgroepjes over opvoeden, volg diverse blogs. Een van mijn favoriete ‘opvoedkundigen’ is Eva Bronsveld. Haar blogs zijn goed geschreven en bevatten goed bruikbare tips. Toen ik vernam dat zij bezig was een boek te schrijven over temperamentvolle kinderen, kon ik niet wachten op het eindresultaat. En nu ligt het 256 pagina’s tellende boekwerk voor me.
Mijn eigen kinderen
De ondertitel ‘Zo geef je het beste aan gevoelige, intense kinderen met een sterke wil’ zorgt ervoor dat ik het opensla. De eerste uren leg ik het ook niet meer weg. Wat een feest van herkenning! De eerste pagina’s gebruikt Eva om temperamentvolle kinderen te omschrijven.
Voor mij is het bijzonder om te lezen dat ik van alle drie mijn kinderen wel eigenschappen herken. Het mooie van dit boek is dat je deze eigenschappen als positief gaat zien. Dit terwijl je eerder misschien dacht dat het minder positief was. En dat is mooi meegenomen. Vooral als je, zoals ikzelf, dit boek gaat lezen omdat je vaak met de handen in je haar zit. Bij mijn dagelijkse opvoedproblemen  problemen. Ook is het een praktisch boek als je op zoek bent naar tips en trucs om met je ‘lastige’ kind om te gaan.
Geen lastig kind maar een gevoelig, temperamentvol kind
Al bij bladzijde 20 zie ik mijn jongste dochter niet meer als lastig, maar als een gevoelig, sociaal, enthousiast, kritisch en vastberaden meisje. Dat klinkt beter dan de woorden die ik helaas te vaak gebruik om haar gedrag te typeren. Woorden zoals bijvoorbeeld ‘drammerig, huilerig, stuiterend, zeurend’.
Stap 1 heb ik gezet, maar ik ben er nog niet! Want hoe ga ik om met die mooie eigenschappen in de ochtendspits? Als mijn enthousiaste dame haar zinnen heeft gezet op haar slippers. En als ze vastberaden is om deze naar school te dragen. In de regen, op een herfstdag. Terwijl mijn standvastige zoon niet van plan is om zijn tas mee te nemen, omdat hij besloten heeft niet over te blijven die dag.  Terwijl mijn oudste dochter onverstoorbaar verklaart dat ze nu oud genoeg is om alleen op de fiets naar school te gaan met haar sleutels al in haar hand 😛 .
Tip: Het boek Temperamentvolle kinderen van Eva krijgt enorm veel positieve reviews. Twijfel je nog over de aanschaf van het boek? Lees de reviews even op je gemak!
Concrete handvatten en tips in het boek
Op die momenten is het fijn dat ik deze eigenschappen positief zie, maar ze zorgen er niet voor dat we op tijd op school komen. Daar is meer voor nodig!. Al lezend in het boek van Eva Bronsveld ontdek ik dat het elke dag een uitdaging is om in de behoeften van mijn temperamentvolle kinderen te voorzien. Het boek blijft op mijn nachtkastje liggen, zodat ik ’s avonds nog even kan bladeren. En de concrete tips en praktische handvatten lees ik regelmatig opnieuw. Gewoon, als reminder.
De eyeopener is rust
Een echte eyeopener was bijvoorbeeld de tip ‘Rustig worden is de enige prioriteit’. Voorheen vroeg ik mijn driftige dochter nog wel eens vroeg waarom ze nou zo boos was. Na het lezen van dit boek zorg ik nu eerst voor rust. En dat werkt bij haar het beste door even een dikke knuffel in te lassen, gewoon midden in die boze bui. Dat klinkt raar, als ze bijvoorbeeld onredelijk kwaad is omdat ze geen koekje mag.
Het voelt de eerste keer ook wat vreemd, alsof ik haar beloon voor haar driftige gedrag. Maar ik geef haar het koekje niet. Ik geef alleen maar mijn liefde op een moment dat ze overmand is door haar eigen heftige emoties. Op het moment dat ze mij nodig heeft om die onder controle te krijgen.
Je kind de ruimte geven
Ook mijn zoon heeft zo zijn driftbuien. En heeft dan juist géén behoefte aan een knuffel. Bij hem blijf ik in de buurt maar ik geef hem wel de ruimte om boos te zijn. Een hele andere aanpak, maar ook hier ontdekte ik dat een gesprek proberen te voeren geen zin heeft. Eerst de rust herstellen. En zo kwam ik wel meer eyeopeners tegen in het boek, die ik hier niet allemaal ga vermelden. Lees het boek zelf maar 😉 .
Alle adviezen kun je gebruiken bij temperamentvolle kinderen, maar ook bij ‘gewone kinderen’. Wat in het boek wordt beschreven is fijn voor alle kinderen. Temperamentvolle kinderen hebben het alleen veel harder nodig.
Ben je een keer toe aan andere mooie boeken in plaats van een opvoedingsboek? Check dan de link voor uitstekende tips!
Ik snap mijn kinderen beter
Na het lezen van het boek snap ik mijn kinderen beter. Ik begrijp ook beter wat ze nodig hebben en hoe ik daarin kan voorzien. Maar ik ben ook maar een mens en een beetje hulp bij het opvoeden, de lastigste baan die ik ooit heb gehad, is meer dan welkom. Zeker van Eva Bronsveld. Als opvoedkundige en onderwijsadviseur, maar ook als moeder van drie, waarvan twee temperamentvolle kinderen, weet ze waar ze het over heeft. Haar boek blijft op mijn nachtkastje liggen.
Herken jij je in mijn uitleg over temperamentvolle kinderen ? Dan is dit boek geschreven door Eva Bronsveld wellicht ook wat voor jou!
Andere artikelen die je wellicht interessant vind om te lezen vind je hier:
- 10 hilarische uitspraken van een kersverse moeder versus een ervaren moeder
- Klusjes voor kinderen, met toffe printable en tips
- Sex na je veertigste, hoe zit dat nu eigenlijk?
- 5 tips om een supermama te worden!
Gebruikte afbeelding via Shutterstock
Dit klinkt echt als een goed boek voor elke ouder met wat ‘drukke’ kinderen! Ga het zeker kopen, dankje voor de tip!
Graag gedaan Nicky, succes 😉
Wel een goede tip! Ik denk dat ik daar best wel wat aan kan hebben. Dank je wel!
Graag gedaan Henrike!
Ik leerde het ook ooit op een cursus voor mijn werk:
“Komt de stoom uit de oren
Dan kan hij niet horen”
Het boek Temperamentvolle kinderen ligt ook op mijn nachtkastje. Maar ik ben er nog steeds niet doorheen: Te confronterend, te veel tips, te veel her- en erkenning.
En wat ik een echte eye-opener vond: Geef ze zelf verantwoordelijkheid! Zij zitten er mee als ze te laat op school komen, jij niet… Regelmatig vraag ik nu ’s ochtends: Ik ga je zus wegbrengen, zal ik tegen je juf zeggen dat je later komt? Binnen een mum van tijd staat mijn dochter (helemaal klaar) naast mij.
Hahaha, ja herkenbaar! Vind ik ook, laat ze maar met de neus tegen de lamp lopen!
Wat fijn om te lezen dat er meer mensen zijn met temperamentvolle kinderen. Mooi woord trouwens. Onze dochter heeft ook veel driftbuien en wil alles precies op haar manier, wat gewoon niet altijd kan. Ga zeker kijken naar het boek!
Succes Marijke! Wij gooien het wel eens op de pre pubertijd 😉 , maar het kan wel lastig zijn zeg!
Ik heb lang gedacht, waarom doen ze zo?? maar ben er achter gekomen dat ze gewoon op ons lijken en stiekem moet ik daar ook wel om lachen…. we hebbener 5 tussen 26 en 6 waarvan de 2 jongste van 8 en 6 nog thuis wonen, de rest studeert of werkt en woont op zich zelf maar betekent dat dat dat het nu rustiger is ……nee! waarde 1 niets van zich laat horen, wil geen gezeur,zo eist de ander alle aandacht noch steeds op en lijkt het leven wel een toneelstuk. Allenmet een eigen temeramentvol leven en zich spiegelend aan ons 🙂 Het grappige is dat wij er altijd vauit zijn gegaan dat wij het centrum van ons universum zijn, niets is minder waar. En elke leeftijd vraagt zn eigen
aanpak en begeleiding wat een constant schakelen tussen meningen ego;s en temperamenten betekent. Dat gaat alleen maar goed als je de humor en afstand kunt houden om eea te evalueren en bijsturen.