Wat als je kind een diehard tenenloper is…

Op deze warme dagen in mei zie ik Oudste Zoon op zijn blote voeten door de tuin lopen: hoog op zijn tenen. Oudste Zoon is namelijk een tenenloper. Een echte, waardoor zijn kuitspier en achillespees verkort zijn. Van zijn rechterbeen zelfs zó verkort dat hij zijn voeten niet meer plat naast elkaar op de grond kan zetten. We zijn van ‘het tenenlopen dat vanzelf wel over zou gaan’ beland in ‘we gaan hem zo’n zes weken met beide benen in het loopgips zetten, daarna nog zes maanden met spalk laten lopen en dan kijken we of hij nog een verhoging in zijn schoen nodig heeft.’ Startdatum: eind mei. Kom maar op!

tenenloper

Een tenenloper gaat vanzelf weer plat lopen

Artsen zeiden dat het vanzelf over zou gaan…

Overigens is het niet zo dat we tussen zijn 3e en 9e jaar niets gedaan hebben. Wel heb ik heel lang geloofd dat het vanzelf minder zou worden, want dat is wat ze mij op het consultatiebureau en bij de schoolarts verteld hadden. Helaas behoort mijn zoon tot het percentage kinderen wat wél gewoon op zijn tenen is blijven lopen. Balen, maar dat kan gebeuren. Het enige wat ik graag eerder had willen weten is op welke leeftijd je hulp moet inschakelen bij een tenenloper. (Dat schijnt dus vanaf 3 jaar te zijn, maar dat wisten de artsen hier blijkbaar niet).

Wat is de oorzaak van tenenlopen bij een tenenloper?

Tenenlopen kan volgens de kinderneuroloog verschillende oorzaken hebben, zoals een afwijking in de spieren, zenuwen, gewrichtsafwijkingen. Het kan ook zijn dat het voor kinderen een gewoonte is geworden, omdat ze het prettig vinden om op hun tenen te lopen. Dat laatste wordt gezien bij kinderen met autisme, Tourette of ADHD, maar ook kinderen zonder deze aandoeningen kunnen het fijn vinden om op hun tenen te lopen. Oudste Zoon heeft geen autisme, ADHD of Tourette, maar is een gevoelige jongen die perfectionistisch is ingesteld en daarnaast ook sensorisch gevoelig is. Zo vindt hij eten met stukjes nog steeds niet fijn, kan ik met moeite zijn teennagels knippen (papa hoeft dit niet eens te proberen) en voelt hij elk naadje, draadje of hobbeltje in zijn kleding zitten.

Het kon hem eerst niets schelen dat hij op zijn tenen liep, totdat..

Fysiotherapie sloeg vorig jaar niet lekker aan en het kon Oudste Zoon echt niks schelen dat hij op zijn tenen liep. Hij kon er toch gewoon alles mee? Sterker nog, hij kon er keihard mee rennen en prima mee hockeyen. De pijn in zijn been die de laatste tijd steeds heviger werd na rennen, nam hij voor lief. Totdat het de kinderen uit zijn klas ging opvallen. Ze pestten hem niet, maar vroegen hem wel waarom hij op zijn tenen liep. Toen hij zei dat hij er niks aan kon doen, geloofden ze hem niet. Langzaamaan raakte hij gemotiveerd om nu wél op platte voeten te leren lopen. Nu zijn droom ‘professioneel hockeyer worden’ is, beseft hij ineens dat hij nog nooit een hockeyspeler op zijn tenen heeft zien hockeyen. En dat hij misschien zelfs nóg harder kan rennen als hij plat kan lopen. Voor mij als moeder was dit het teken om er nu echt mee aan de slag te gaan. Een kind dat zelf gemotiveerd is, kan ik tenminste wat mee.

Met beide benen in het loopgips en zes maanden een spalk!

Uit onderzoeken door de kinderrevalidatiearts blijkt dat de kuitspier en achillespees van Oudste Zoon sterk verkort zijn. Dat idee hadden wij ook al, aangezien hij met één voet niet meer plat kan lopen. Doordat hij niet meer plat kan lopen, is oplossing één (een verhoogd zooltje in zijn schoen) niet meer op hem van toepassing. De beste behandeling volgens de arts is loopgips en daarna zes maanden een spalk.

Loopgips én een spalk?! Pff..ik had verwacht dat we met een week of 4 gips aan één been klaar zouden zijn. Beetje fysiotherapie erbij en hoppa, meneer loopt weer plat. Maximaal zes weken met beide benen in het loopgips is een vrij belastende ingreep. Niet alleen voor Oudste Zoon, maar ook voor mama en papa. Elke week moeten we dan terug voor nieuw gips, zodat zijn voet ‘een standje strakker’ wordt gezet. Als ik terugdenk aan het strakker zetten van mijn beugel vroeger, dan weet ik nog dat ik die dag flink last had van mijn mond…

Het mooiste kerstcadeau in 2016

Eind mei komt in zicht. Ik heb geen idee hoe onze tenenloper het zal ervaren en wat hij allemaal kan met zijn beide benen in het loopgips, maar we gaan het positief tegemoet. Kom maar op! Met Kerst zijn we klaar en ik weet al een mooi cadeau: nieuwe hockeyschoenen. Want als het goed is, is hij dan weer een stukje dichter bij zijn droom. Misschien is dat wel het mooiste kerstcadeau, maar dat kan ik niet voor hem kopen. Daar gaat hij de komende tijd zelf voor knokken, mijn kanjer!

 

 

4 gedachten over “Wat als je kind een diehard tenenloper is…”

  1. Ik ben ook erg benieuwd of het heeft geholpen. Onlangs met onze dochter naar de kinderfysiotherapie geweest en die gaf eigenlijk aan dat er niets tegen te doen is wat echt helpt.

  2. Inmiddels 2 jaar verder, ik ben erg benieuwd hoe de behandelingen bij je zoon verlopen zijn ? Ik heb zelf een zoontje van 6 welke een consistente tenenloper is, onderzoeken lopen nog naar de oorzaak.

  3. Wat fijn dat hij zelf ook wil dat hij op zijn hele voet kan lopen! Succes met het traject, ik hoop dat het allemaal een beetje soepel verloopt!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven