Ik zou dolgraag terug naar school gaan… Iets studeren dat mij echt helemaal ligt, mij interesseert van A tot Z.
Sinds ik thuis ben voel ik me soms nutteloos. Nu goed, ik heb gezondheidsproblemen en mijn handen vol met mijn bijzondere gezin. Maar ik draag niet meer toe tot de maatschappij. Werken kan ik voorlopig nog niet echt, zeker niet buitenshuis, en ook niet voltijds. Dus dan wordt het studeren om er in de toekomst iets mee te kunnen doen. En liefst van al iets vanuit mijn persoonlijke ervaringen.
Ik heb een revalidatietherapie gevolgd in het ziekenhuis in het centrum voor Chronische Vermoeidheid. We kregen daar cognitieve therapie. Dit is eigenlijk gedragstherapie, of hoe je jezelf kan her-programmeren en oude gewoonten kan proberen af te leren om nieuwe –betere- gewoonten aan te leren. Zoals bijvoorbeeld zijn: werk gaat niet voor op alles, je gezin is ook belangrijk. Of: je moet niet steeds de allerbeste supermama-echtgenote-zus-dochter zijn, je mag/moet geregeld tijd nemen voor jezelf (en ja… na 4 jaren trap ik nog steeds in deze val).
Maar bij de revalidatie kregen we een soort van beginselen van de psychologie en dat vond ik ongelofelijk interessant! Het kriebelde toen al om iets met die psychologie te gaan doen maar ik was toen veel te moe en te ziek. Maar het bleef door mijn achterhoofd spoken.
Sinds Vlinderzus geboren werd zag ik regelmatig een psychologe. Zij was er ook toen Meisje iets bleek te hebben dat niemand begreep en steunde mij toen in mijn zoektocht. Ik was immers niet diegene die een beetje van lotje getikt was, op mijn opvoeding was niets aan te merken. Ze is zelf mama en echtgenote en begreep heel goed wat ik doormaakte en is ondertussen meer een vriendin, een buitenstaander met een objectieve opinie dan een therapeut. We zitten vaak bij een kop koffie te lachen om onze kinderen en onze mannen maar ze zet me ook steeds weer met beide voeten op de grond als ik te hoog van stapel loop met mijn mooie dromen.
Sinds de diagnose van Meisje ben ik me meer en meer gaan interesseren in autisme, en hoe je je kind daar het beste in begeleidt. Ook Broer moet zich daar goed bij voelen. En blijkbaar doe ik het niet zo slecht als ik soms denk want de thuisbegeleiding spreekt van auti-klas-werking terwijl ik nooit een opleiding in die aard heb genoten. Alles gaat op gevoel en ik leer veel van wat ik lees op gespecialiseerde websites en van andere ouders.
Maar toch… ik wil graag weten waar dat allemaal vandaan komt. Nu ja, autisme is moeilijker op te sporen, maar waarom de ene persoon wel CVS krijgt en de andere niet. Waarom sommige mensen meer draagkracht hebben dan anderen. En ik wil graag mensen helpen vanuit mijn ervaring. Ofwel meer specifiek mensen met CVS, burn-out, … die richting vanuit mijn eigen ervaring. Ofwel meer naar kinderen gericht, en dan meer autisme of zelfs rouwbegeleiding. Hoewel ik al hoorde dat die opleiding zowel zeer zwaar als zeer duur is.
Zowel psychologe, thuisbegeleidster, speciale begeleidster van Meisje, de juf, vriendinnen in hetzelfde schuitje en mijn familie vinden dat ik het moet doen. Maar ze waarschuwen wel voor het zware werk : combinatie van ons bijzondere gezin, zelf ziek zijn en dan nog een zware studie… En het zijn ook vaak “de ervaringsdeskundigen” die het eerst afvallen in de studie vertelde een zeer goede bron. Omdat zij al met het idee starten dat zij alles al weten en met gemak de studie zullen afronden. (Dat is dan al een verkeerde startmentaliteit vind ik persoonlijk).
Volgende week ga ik een praatje maken met een expert ter zake, iemand die meerdere langdurig zieken aan het werk heeft geholpen of nieuwe studies heeft laten volgen. Die zal wel raad weten.
En als hij het weet… dan zullen jullie het ook snel weten!
Meer lezen van Hilde? Kijk dan hier.
Wij maken in onze blogposts gebruik van affiliate linkjes. Klik je door via zo'n linkje en doe je een aankoop dan ontvangen wij een kleine commissie. Dit kost jou niets extra, je betaalt de normale prijs voor het product. Wij ontvangen de commissie namelijk van de verkopende partij. Doe je een aankoop via een van deze linkjes? Dan wil ik je uiteraard heel erg bedanken! Ook al ontvangen we soms een compensatie voor blogs, we doen altijd ons best een eerlijke mening te geven over een product of onderwerp.
