Na het verjaarsfeestje van onze oudste, hebben we nu serieus een 10-er in huis.
En alhoewel het een eeuwigheid geleden lijkt dat hij geboren werd kan ik die dag nog altijd van
minuut tot minuut navertellen. Zal jullie de details van mijn allereerste baarpartijtje besparen maar kort samengevat is de komst van onze oudste het moment geweest waarop ik voor het eerst besefte hoe rijk je als zijnde gezin kunt zijn. Het gevoel van herkenning. Ons mannetje zo klein, zo lief, zo van ons.
We waren niet meer te helpen zo verliefd. Liefde, verbazing en trots wisselden elkaar voortdurend af. Zelfs tijdens het verschonen van zijn luier waarbij hij ons regelmatig raketgericht plasplezier liet zien. Ons kleine mannetje was, zo bleek, in staat om onze wereld en die van lieve lieverds om ons heen op zijn kop te zetten. Vanaf de allereerste dag was alle aandacht op hem gericht. Zelfs als hij sliep.
De Liefde was en is iets vanzelfsprekends en verbazing is ook nog regelmatig van de partij.
Maar nu hij ouder wordt overheerst trots vaker dan vaak. En ben ik trots dat ik zijn moeder mag zijn.
Niet alleen als hij het winnende doelpunt scoort tijdens een spannende strafschoppenserie maar ook
tijdens onze hoogslapergesprekken of als hij terug komt op iets wat hij er in zijn boosheid heeft uitgeflapt.
Als ik zie dat hij beseft dat hard praten inderdaad meer geluid geeft maar niet betekent dat hij gelijk heeft.
Hoe anders is het, hoe anders zal het zijn, een 10-er in huis?
Met zijn vriendjes in de buurt wordt moeders soms al met een veelzeggende blik weggebonjourd.
Daartegen krijg ik hem nog wel met me mee voor een rondje op skates, zo leuk!
Op skates trekken we samen sprintjes en dan win ik. Als ik op mijn allerallerhardst ga, dat wel.
We zouden ook samen kunnen doen met onze schoenen, we hebben inmiddels dezelfde schoenmaat.
Maar op mijn voorstel, ze te dragen voordat ze balletje afgetrapt zijn daar trapte hij mooi niet in.
Dit verjaarspartijtje heeft meer met me gedaan dan ik had verwacht.
Onze oudste die 10-er wordt, dat is absoluut een mijlpaal. Voor ons allemaal.
Als ik bedenk wat we allemaal al met ons mannetje hebben meegemaakt, dat is wat me raakt…
En dan zo’n verjaarspartijtje, het stilstaan bij zijn komst tien jaar later.
De felicitaties, de gezinsgezelligheid, spelletjesstrijd, lieve lieverds dichtbij
en genieten met een glaasje rosé in de zon. Een gezin zijn blijft iets unieks.
Zou nog urenlang door kunnen krabbelen over ons geweldige groot groeiende mannetje, ik heb heus niet de illusie dat het vanzelf zal gaan want met een 10-er in huis is het zo gezegd vast nog niet zo makkelijk gedaan.
Laat de Tiener tips & trics maar doorkomen, voor nu ben ik als zijn moeder terecht TienerTrots!
