Trots op mijn kind! Haar brommer is gejat, maar ze vecht voor wat van haar is

Moedige 22 jarige studente “vecht”om haar gestolen brommer terug te krijgen. Zo zou het eigenlijk in de krant moeten staan. Hoe vaak horen we niet dat er weer eens een fiets of brommer gejat is? Je doet gelijk aangifte maar meestal ben je toch je bezit voorgoed kwijt. En ook al heb je dan een brommerverzekering, dan nog is het vervelend. Deze keer echter kreeg het verhaal een andere wending en betrof het mijn eigen stoere dochter. Jee, wat ben ik trots op mijn kind! Zij wist namelijk één van de daders op heterdaad te betrappen en aan te houden!

Brommer gejat; emoties lopen op

Toen mijn dochter op 11 oktober j.l. om half zes de deur van de winkel achter zich dicht deed om naar huis te gaan op haar brommertje, trof zij een lege plek.

Boos en verdrietig belde ze mij en ik beloofde haar gelijk uit de stad op te halen. In de auto kreeg ik het hele verhaal te horen. Een paar medewerkers van andere winkels zouden twee of drie jongens bezig hebben gezien. Ze besloot om direct aangifte van diefstal te doen bij de politie. Ondertussen haalde ik even een patatje, omdat ik geen zin meer had om te koken. Ik had ook de hele dag gewerkt.

Terug in de auto had dochterlief alles geregeld en voor de week er op een afspraak gemaakt om één en ander officieel vast te laten leggen op het bureau. Ze wordt duidelijk zelfstandig 😉 , wat ben ik trots op mijn kind. Mocht ze iets zien of horen dan moest ze direct contact op nemen.

Gekocht met haar zuurverdiende geld

Boos en teleurgesteld zat ze naast me. Ze had het brommertje van haar eigen verdiende geld gekocht en de vader van haar vriend had hem zo mooi opgeknapt. Hij leek wel nieuw. “Wees er maar zuinig op, zo’n oude Tomos is erg geliefd”, werd er gezegd. En nu was haar brommer gejat!

Toen we de eerste bocht van onze straat in reden zagen we het eigenlijk gelijk. Op de stoep bij het speelveldje stond een eenzaam zwart brommertje tegen een lantaarnpaal. Ik stopte. “Het lijkt jouw brommer wel”, riep ik verbaasd en voor ik het wist sprong mijn dochter uit de auto en bevestigde dat het inderdaad haar brommer was. Hij stond echter op slot met een kettingslot dat niet van haar was.

Op slot met een andere ketting…

Wat nu? Opgewonden keken we om ons heen. Op de hoek van de straat was een man bezig in zijn tuin. We spraken hem aan. Hij had inderdaad gezien dat twee jongens de brommer daar hadden neergezet en het vreemd gevonden. Wie zet daar nou zijn brommer neer? Maar dat de brommer gejat was had hij zich ook niet bedacht. Nadat we hadden uitgelegd wat er aan de hand was, besloot hij ons te helpen en samen met mijn dochter de dader op te wachten. Om niet te veel op te vallen reed ik mijn auto de hoek om en zette hem voor de deur van ons huis. Daar bracht ik onze (nog warme) maaltijden naar binnen en vertelde mijn jongste dochter snel het verhaal. Op dat moment belde mijn andere dochter. “Mam… we hebben hem! Kom snel!”

Met de grootste moeite wist onze sterke buurman de dader samen met mijn dochter in bedwang te houden. Hoezo trots op mijn kind?! Ze hadden zijn “vriendje” even daarvoor ook al gesignaleerd en aangesproken, maar die had onraad geroken en was hem gesmeerd.

Schadeformulier invullen? Uit ervaring weet ik nu dat ik dat nooit meer achterwege laat!

Brommer gejat door een kind

Ik nam de situatie in mij op en constateerde dat “de dader” eigenlijk nog een kind was. Veertien jaar bleek achteraf. De politie was gebeld en terwijl onze buurman hem bij zijn kraag vasthield, maakte ik voor de zekerheid wat foto’s voor het geval hij toch wist te ontsnappen.

De jongen schold in straattaal en trapte van pure nijd van zich af. “Dat is niet zo handig van je. Beetje dom, hè?” stamelde ik om maar iets te zeggen, maar dat leek weinig effect op hem te hebben. Op een gegeven moment wist hij zich bijna los te rukken, maar na een flinke worstelpartij lag hij op de grond en zat mijn dochter bovenop hem. Samen met de buurman hield ze hem in bedwang en hoopte dat de politie snel zou komen. Na ruim een half uur kwam de eerste (motor) agent aangereden. Er waren inmiddels wat meer mensen bij komen staan en vanuit mijn ooghoeken zag ik zijn ouders aan komen lopen. Met gebogen hoofd ging de moeder op haar hurken naast het politie busje zitten, waar haar zoon inmiddels geboeid plaats had genomen. Ze zei niks en keek alleen maar naar haar kind.

Er werden getuigenverklaringen afgenomen en daarna reed het busje weg. De jongen ging mee naar het bureau.

Wat een held, ik ben zo trots op mijn kind

Mijn dochter had haar brommertje weer terug. Kapot, dat wel! We moesten hem maar laten maken, werd er gezegd. Wie de rekening gaat betalen weten we nog niet, want er waren (volgens ooggetuigen) drie daders en we hadden er maar één gepakt.

Net voordat we wilden weglopen kwam de vader van de jongen naar ons toe. Hij bood zijn excuses aan namens zijn zoon, die al het één en ander op zijn kerfstok had. Dit was echter de eerste keer dat hij in aanraking met de politie was gekomen. “Laten we hopen dat hij er nu wat van leert”, fluisterde de man. Volgens hem had zijn zoon de brommer niet gestolen, maar zijn “foute” vrienden. Hij moest de brommer alleen op gaan halen, want ze zouden die avond lekker gaan toeren. En… daarom had hij de sleutel in zijn zak die paste op het kettingslot. Huhuh.