Thuisblijfmoeder zijn, ik heb er bewust voor gekozen!

Wie ben ik. Of wat ben ik? Dat is een vraag die me steeds vaker besluipt nu ik ouder word. Als ik om me heen kijk zie ik eigenlijk alleen maar werkende vrouwen, al dan niet met kinderen, die het reuze naar hun zin hebben. En ik dan? Ik werk ook, althans, dat vind ik zelf. Ik ben full-time thuisblijfmoeder en huisvrouw.

thuisblijfmoeder

Een thuisblijfmoeder werkt toch ook?

Ik draag de zorg voor mijn huishouden, kat, man en zoon en straks nog een baby erbij. Volgens sommige mensen is dit geen baan, je brengt immers geen geld in het laatje. Nee, ik breng geen geld in het laatje, maar ik zorg wel dat mijn man dagelijks schone (werk)kleding heeft. Dat er elke avond een maaltijd op tafel staat en het huis elke dag aan kant is (of in ieder geval zo veel als mogelijk met een rondrennende peuter).

Dagelijks doe ik boodschappen, speel ik met mijn kind, regel ik de administratie, doe ik de afwas en ga zo maar door. Allemaal (kleine) karweitjes waar ongemerkt een hoop tijd in gaat zitten. Ik heb er bewust voor gekozen om thuisblijfmoeder te zijn. Omdat ik zélf mijn kind wil op zien groeien. Dat heeft mede te maken met het feit dat mijn dochter al sinds haar 8e maand niet bij me woont. Maar dat is een ander verhaal.

Lees ook: stoppen met werken als moeder heeft een keerzijde

Bewuste keuze voor bewuste thuisblijfmoeder

Wat ik ben is dus wel duidelijk. Een bewuste thuisblijfmoeder. Maar wie ben ik dan? Ik ben ik zul je zeggen. Maar ik ben, net als iedereen, gevormd door mijn verleden. Een verleden dat een hoop ellende heeft gekend. Ik heb alcoholisme en de jeugdzorg overwonnen, en daar bovenop nog een ex-met-losse-handjes. Verder heb ik nog veel meer overwonnen en daarnaast moest ik ook de dood van mijn ouders verwerken. Ik ben ‘pas’ 31 en heb al heel wat meegemaakt. Meer dan me lief is eerlijk gezegd.

Iemand zei eens tegen me dat ik méér had meegemaakt dan zijzelf, en dat terwijl zij ruim 50 was en ik nog geen 25. Dat bracht wel even een brok in m’n keel teweeg. Ik heb gewerkt tot ik een jaar of 22, 23 was. Toen werd ik op staande voet ontslagen omdat de werkgever me niet thuis aantrof bij een ziekte controle. Had diezelfde werkgever me volgens de afspraken gewoon vervangend werk geboden had ik de ziektewet niet in gehoeven en had ik nu waarschijnlijk nog gewoon gewerkt. Maar ik klaag niet, want dan had ik waarschijnlijk dit gezin niet gehad, als thuisblijfmoeder 😉 . Mijn prachtige zoon nooit gekend. Achteraf ben ik dus blij dat het zo gelopen is.

Trots op mijn keuze, trots op mezelf

Ik geloof dat ik trots op mezelf mag zijn. Ik ben in verwachting van mijn derde kindje, doe elke dag mijn huishouden, zorg voor man en kind(eren) en ben, op mijn manier, gelukkig. Gelukkig dat ik mijn zoontje zie opgroeien, dat ik straks weer een pasgeboren baby mag vertroetelen, dat ik kan en mag zorgen.

Natuurlijk zijn er ook in mijn huishouden regelmatig strubbelingen; zo schijnt mijn man dus vaak te denken dat ik alleen maar koffie drink overdag en met onze zoon aan het spelen ben. Natuurlijk jongen, droom verder. Ik maak er geen woorden meer aan vuil. Ik weet wel beter. Ja, ik drink wel koffie (melk en veel suiker graag!) maar doe dat tussen de bedrijven door. Want ook het leven van een thuisblijfmoeder is druk. M’n peuter vraagt aandacht terwijl ik de afwas wil doen, wil niet slapen als ik wil dat hij dat doet en vertikt het om te blijven liggen als ik z’n luier verschoon. De gewone dingen dus, die me irriteren en me tegelijk gelukkig maken. En dan erbij… mijn man drinkt ook koffie tijdens zijn werk, toch?

Lees ook: thuis blijven voor je gezin

Aan het eind van de dag, zo tegen etenstijd, ben ik meestal volledig afgedraaid (zeker nu ik zwanger ben). Maar dan is mijn dag nog niet geëindigd. Dan mag ik na het douchen van peuter, nog even de bezem door het huis halen, de tafel afnemen, allerhande speelgoed opruimen en de was opvouwen. Tegen de tijd dat ik naar bed ga ben ik te moe om trots op mezelf te zijn. Dat komt morgen wel weer. Mijn gezin is verzorgd en dat is het belangrijkste.

Wie of wat ik ben? Ik ben thuisblijfmoeder, and proud of it!

Deze gastcolumn is ingezonden door Monique, een terecht trotse thuisblijfmoeder

18 gedachten over “Thuisblijfmoeder zijn, ik heb er bewust voor gekozen!”

  1. Ik ben een bewust ochtend werkmoeder. Maar altijd thuis als de kinderen thuis zijn, en in de middag doe ik mijn huishouden en kook. Nu gaan mijn kids natuurlijk al naar school maar zelfs tijdens baby en peutertijd gewerkt. Voordeel man werkt in ploegendienst dus er was/is altijd iemand thuis.

  2. Lekker doen waar jij je goed bij voelt. Ik heb 4 meiden en blijf ook bewust thuis tot de jongste naar school gaat. Gelukkig kan dat. Ik vind het heerlijk!

  3. Zo, recht uit je hart, mooi gezegd! Ik denk stiekem dat veel werkende moeders jaloers op je zijn hoor (ik in elk geval wel). Veel werkende moeders zeggen dan ‘dat zou ik echt niet kunnen’ of ‘door te werken ben ik een leukere moeder’, maar zo voelt dat voor mij helemaal niet hoor. Wel heel veel respect, want het is volgens mij wel echt harder werken! (ik schreef daar ook al een keertje een blog over…). Enne, gefeliciteerd met je zwangerschap!

  4. Ja, dat is leuk allemaal, maar ik doe al het bovenstaande OOK. En dan wel NAAST mijn betaalde baan – die ik overigens simpelweg nodig heb om rond te kunnen komen en nee, niet voor de luxe maar echt rondkomen. Dus dan heb ik een dubbele baan, in deze redenatie? Nou applaus voor jou hoor, en dan vooral dat je het voor elkaar hebt gekregen om thuis te kunnen blijven, ik ben er jaloers op. Maar serieus, ik doe dat allemaal ook plus een betaalde baan.

    1. Lekker vriendelijke reactie zeg.. Op het moment dat jij op je werk bent en de kinderen op school of opvang, wordt je huis niet vies hè! Hoeveel luiers verschoont de opvang op die dagen? Sta jij élke middag aan school met alle afspreek logistiek die daar bij hoort? En als jij ziek bent, kun je werk afbellen, maar zijn de kinderen lekker op school of opvang (op jouw werkdagen dan). Laten we elkaar in de waarde laten, door dit soort reacties krijg je gekat onder elkaar en we zijn allemaal moeders die hun best doen. Dus er is geen moeder die het zwaarder heeft, alleen maar omdat ze wel of niet werkt.

  5. Prachtig geschreven. *digitale knuffel* Ik ben zelf ook bewust thuisblijfmama en ben trots op! Jazeker! Niet gemakkelijk, want ook ik wil soms mijn eigen ogen uitkrabben en uit een denkbeeldige rijdende trein springen terwijl ik vanaf de wc pot een ruzie tussen peuter en kleuter probeer te sussen. maarrr dit is mijn leven, nu. Dit is wat ik doe. Ja ik een mens dat elkaar geplakt is uit stukjes ervaring en verwachtingen. Deze reactie om te vragen, oordeel niet. Iedereen heeft een ander verhaal, en is gelukkig vrij om een eigen keus te maken. Ik zie ze soms wel, die afkeurende blikken als ik zeg dat ik thuisblijfmama ben. Ik heb er geen tijd voor. Als je de illusie hebt zoveel beter te zijn dan ik omdat je een betaalde baan hebt dan heb geen toegevoegde waarde voor mij en hoef ik je toch niet te kennen8) Het zou zo mooi zijn als we als vrouwen meer begrip voor elkaar hadden. Het kan zo zijn dat een werkende moeder zich niet kan voorstellen dat ik even NIET in dienst ben met een universitair diploma op zak en alles, maar ik kan me dan ook niet voorstellen om mijn kids bij iemand anders af te zetten en vervolgens als de dag bijna om is pas weer te zien. Tenzij ik 100% MOET. Simpel..Ik moet ze soms achterlaten bij oma als ik een afspraak heb en als ik weer terug ben en schiet altijd weer vol bij:Mamaaaa!!!. En dan denk ik soms even aan moeders die het misschien niet willen maar geen keus hebben dan hun kinderen de hele dag te moeten missen. Een soort van oergevoel diep in mijn maag. Petje af voor hen, diepe respect en ieder zijn verhaal. Ik vind zeker dat er ook meer steun zou moeten zijn voor bijvoorbeeld alleenstaande ouders. Ja we kiezen voor kinderen krijgen maar die kinderen zijn ook meteen de toekomst van het land waar we in leven. Tenslotte, soms mis ik mijn manicure en mijn vriendinnen..maar ik zeg graag die kappersafspraak af en koop in plaats daarvan 2 stuks veel
    te klungelige konijnen knuffels voor dochterlief..het gaat zo snel! Ik verkoop wel mijn veel te dure tassen uit een vorig (werkend) leven. Pff who cares!! Ik doe dan af en toe boodschappen bij de lydl, maar ik zal er zeker nog een x aantal jaar 100% voor ze zijn..jep..24/7 7/11 voor iedere nies en iedere scheet. Zonder pardon, ook vrij om te leven. Liefde voor alle moeders.. Peace out, ik moet weer snot vegen en koffie drinken;ppp;))!

    1. Heb jij een hele maand vrij per jaar?! Of 11 dagen in de week, waarvan 4 vrij?! ?? En nu zonder dollen, helemaal met je eens. Vandaar ook dat ik (grote uitzondering) op een bericht op de bloemenveiling reageerde.. Is wel soms eenzaam vind ik, thuisblijfmama zijn. Begon als bewuste keuze, werd gedwongen, omdat ik door ziekte niet meer kom werken) Hulde aan alle mama’s die hun best doen! ??

  6. Dit herken ik, mijn contract van mijn baan stopt binnenkort. na 17jaar bij deze werkgever gewerkt te hebben is het over,ik ben moeder van 2 waarvan de oudste autisme heeft. werk full time. en heb bewust besloten ik ga niet meer werken straks, dit kan gelukkig omdat mijn man ook een goede vaste baan heeft. maar je moet de reacties af en toe eens horen. NIET werken ??? hoe kan dat nou? nou…simpel ik ben er voor mijn kinderen die mij keihard nodig hebben en op een leeftijd komen waar de zorg steeds intensiever word( met name voor de oudste ) .
    tot voorheen ging het goed, al merk ik dat full time werken steeds moeilijker word om met de zorg en het huishouden te combineren. dus nu is de aanleiding daar en nu stop ik dus.

    ik kan moeders die hier bewust voor kiezen alleen gelijk geven.

  7. Mooi is het, als je zo onder woorden kunt brengen
    wie je bent, en dat je (terecht) trots kan zijn.
    Thuisblijven, werken, we lopen hoe dan ook tegen
    dezelfde dingen aan, als zijnde moeder.
    Duidelijk mag zijn dat die baan als moeder,
    als het gaat om rijkdom het beste betaald!

  8. Fijn dat er zoveel mensen (plaatsvervangend) trots op mij zijn .. zelf vergeet ik het nog wel eens te zijn namelijk 😉 te druk met koffiedrinken waarschijnlijk.. 😛

  9. Ik heb de vleiende woorden al aan Monique doorgegeven, maar wil ze ook hier nog even presenteren:
    Ik ben trots op het feit dat Monique me vroeg of dat ik haar verhaal, als thuisblijfmoeder, wilde plaatsen. En wat een verhaal. Een verhaal vol kracht, èn vol bewuste keuzes. En dat is waar het in het leven om draait. Om bewuste keuzes. Monique, ik ben trots op je!

  10. Hoi Monique,

    Herkenbaar verhaal!
    Ik ben totdat beide kinderen naar school gingen (dat was afgelopen juni 😉 ook bewust thuis gebleven voor de meiden.
    Als het ’s avonds een troep in huis was met speelgoed en vol aanrecht werd er vaak gevraagd wat ik de hele dag gedaan had. Of vriendinnen die geen kinderen hebben, ook geen benul van het leven van een thuisblijfmoeder. “Op de bank Oprah kijken met een doos bonbons”, was dan steevast mijn antwoord.
    Sinds september ben ik weer aan het werk; als zelfstandige zodat ik zelf mijn uren en taken bepaal. Ik werk nu tijdens de schooltijden en dat bevalt prima. Voor mij een goede balans tussen werk en privé.
    En tja, dat de kinderen nu één dag in de week moeten overblijven (de andere twee dagen worden ze door cq vriendin en oma opgevangen voor een boterham), dat is natuurlijk vré-se-lijk (LOL), maar ook vreselijk fijn (LMHO)voor mama.

    Ben trots op je keuze en zolang je je er zelf goed bij voelt, lekker thuis blijven bij je kind(eren)!

  11. Bedankt iedereen. Het is niet gemakkelijk geweest om geestelijk op dit punt te komen, was een vlinder, kon me niet binden, vloog vrolijk rond. Dat ik nu (innderlijke) rust heb gevonden is een groot goed, en daar ben ik me heel goed van bewust. Daarom ben ik ook trots dat ik mijn verleden overwonnen heb, en ben wie ik ben.. wellicht dat ik over een jaar of vier weer parttime ga werken, maar voor nu blijf ik aan de andere kant van de lijn staan. Als trotse moeder 😉

  12. Hi Meis,

    Ik vind dat je dit super geschreven hebt, je (en ik ook) mag absoluut trots zijn op jezelf! Ik ben ook blij dat ik bij Sam ben en mijn webshop thuis kan doen. Hoewel de muren soms op me afkomen en werken met haar erbij vrijwel onmogelijk is. Maar ik vind jou een kei van een moeder! Dikke kus!

  13. Avatar foto
    Jolanda Keijzer

    Wees trots op jezelf en kijk niet wat anderen doen, maar wat jij fijn vind voor jezelf en je gezin.

  14. Monique, wat mooi en recht uit je hart!
    Als ik dit zo lees, mag je zeker trots zijn op jezelf.

    Wie of wat je ook bent, jij bent jij! Met de keuzes die je maakt, met het verleden dat je meedraagt, met je verantwoordelijkheden voor je gezin en je kleintje op komst. Blijf zo trots op jezelf, super!
    Er kunnen nog heel wat moeders van jou leren 😉

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven