Het Europees Parlement pleit voor een uniform beleid binnen de EU aangaande het ouderschapsverlof: 20 weken voor de moeder en twee weken vaderschapsverlof voor de vader. We hebben het over het recht op betaald verlof rondom de geboorte van je kind(eren). Dus niet over het recht op 5 dagen vaderschapsverlof zoals in 2013 vast werd gesteld, waarbij de aanvullende 3 dagen op de reeds bestaande twee dagen onbetaald zijn.
Twee weken vaderschapsverlof, ja of nee?
Enkele werkgeversorganisaties zien dat echter niet zitten. Want een vader weet 9 maanden van tevoren wanneer de baby geboren gaat worden en heeft zodoende ruim de tijd vakantiedagen op te sparen om het in overleg met de werkgever te regelen. Geen extra twee weken vaderschapsverlof nodig dus?
Ah! Dus dat hebben we fout gedaan, tot driemaal toe. “Schat, ik test net positief dus zullen we ff de agenda trekken? Zullen we 1 juni doen? In de ochtend? Zijn we ’s middags weer lekker thuis, kun jij even bijkomen om 15 juni weer fris en uitgeslapen beschuit met muisjes te trakteren op je werk. O ja, en plan je vast even een overleg met je baas over de werkoverdracht, de babyborrel en leg ook maar meteen even mijn geboorteplan en jouw vakantieplan voor. Weet iedereen waar ie aan toe is toch?”
Vaderschapsverlof als in vakantiedagen
Vakantiedagen?!?! Nee dus! Puffen en zwoegen zal ie! Zoals ik dat dagenlang heb gedaan, en dan tel ik de laatste loodjes van de zwangerschap niet eens mee! Zijn werk, dat zal straks als vakantie aanvoelen wanneer die twee weken erop zitten. Rustig een kopje koffie drinken, naar de wc of even wegdromen? Dat doe je maar onder werktijd.
Waarom twee weken vaderschapsverlof noodzakelijk is
Nee, even zonder gekkigheid: ik ben voor deze nieuwe regeling. De twee dagen betaald verlof die een vader nu krijgt worden ingevuld met veel geregel in plaats van genieten. En dat is op zijn minst jammer te noemen wanneer het de mooiste gebeurtenis in je leven betreft: de geboorte van een kind, de geboorte van een moeder en vader. Het is een heel ingrijpende gebeurtenis, zowel mentaal alsook fysiek, voor de moeder althans.
Met het bevallingsverlof krijgt de moeder de tijd te herstellen. Maar het vaderschapsverlofvan nu stelt niets voor. Buiten de zorg voor de moeder is er niet op de laatste plaats de zorg voor een klein kwetsbaar mensje. Dat je samen hebt gemaakt en samen zal grootbrengen. Twee dagen is erg kort om te wennen aan deze nieuwe situatie, een nieuw gezin. Daarnaast is het gat erg groot met het maandenlange verlof van de moeder. Dus ik ben voor twee weken vaderschapsverlof.
De man als vliegende kiep na de bevalling
Mijn man nam vrij op de momenten dat de kraamzorg weg was en aanvullend (wanneer ze definitief weg was) nog 1 a 2 weken. Gezien de keizersnedes die ik driemaal heb moeten ondergaan was dat geen overbodige luxe. Hij zorgde voor mij en onze kinderen, en vormde een onmisbare schakel in ons gezin. De vader, mijn man, het voelde compleet en dat vormt een warme, vertrouwde goede basis. Dat is nog steeds het geval, behalve dan dat we nu de zorgtaken samen delen.
Het zou niet meer dan normaal moeten zijn dat een vader in het zo prille begin onderdeel uitmaakt van de geboorte en verzorging van zijn kind. Een soort bandscheppende kennismaking met het vaderschap. Dus ja, ik ben een voorstander van het recht op twee weken vaderschapsverlof.
Hoe hebben of hadden jullie dat geregeld samen bij de geboorte van jullie kind(eren)? Hebben die twee weken betaald vaderschapsverlof een toegevoegde waarde? Wat vind jij?
Shutterstock foto van vader en baby Door ESB Professional
