In een ideale wereld zou vakantie ontspanning moeten zijn. Van begin tot eind. Inpakken en wegwezen… Ging het maar zo snel!
Maandag vertrekken we op vakantie. Vroeger lachte ik mijn echtgenoot stilletjes (en minder stilletjes) uit omdat hij weken van tevoren lijstjes begon te maken over wat hij moest meenemen als we ergens naartoe gingen… Maar wie het laatst lacht, lacht het best. Dat is wel weer gebleken. Al is het lachen zelfs manlief op zeker punt wel vergaan…
Lees ook: Lange autorit met dreumes voor de boeg? Neem deze tips even door
Vroeger… Toen ik nog alleen reisde
Toen ik 14 was besloot ik op internaat te gaan. Ik wou een bepaalde studierichting volgen en de beste school voor meisjes was voor die studie toen enkel nog in Brugge gevestigd. Ik was 2u onderweg, enkele reis, met de trein. Dus daarom besloot ik tijdens de week op school te blijven, bij de zusters. Ik was dus een kei in snel in- en uitpakken. Op maandagochtend ging de wekker om 5u. De trein vertrok om 6u20. Om 5u50 vertrokken we thuis opdat we niet voor de ophaalbrug stonden waar de boten al lagen aan te schuiven van voor het weekend (de brug ging het eerst omhoog om 6u). En ik begon pas te pakken toen ik opstond. Toen was vakantie ontspanning, maar zelfs een ‘verplichte’ reis verliep ook nog ontzettend relaxed.
Eén kind, dat ging nog net…
Ook toen Zoonlief nog klein was ging het best nog goed. Ik had niet echt levensbelangrijke zaken mee te nemen. En zo vaak gingen we niet op vakantie. Als dat al gebeurde was dat in één of ander bungalowpark. Waar ze alle voorzieningen voor kindjes hadden. Dus dat was zeker geen ramp qua luiers, stoeltjes, bedjes,… Ik moest er enkel voor zorgen dat zijn voeding, flesjes, en knuffel mee waren. En de vakantie ontspanning kwam nog gewoon aan bod.
Nu is die vakantie ontspanning ver te zoeken. Tijdens schoolvakanties, en zeker tijdens de zomervakantie, heb ik een grote tas met spullen die ik overal mee naartoe zeul op daguitstap. Daar zitten een aantal onontbeerlijke zaken in: EHBO-kitje, lolly’s voor lange autotrips, vochtige doekjes, bellenblaas, ballonnen, strandbal… Herkenbaar?
Is vakantie ontspanning? Not anymore!
In 2009 gingen we al eens met ons dochtertje op vakantie en dat liep helemaal mis. Toen zei ik: “dit nooit meer!” Ze was helemaal de weg kwijt. Uit haar omgeving gerukt. Ze sliep niet ’s nachts, at niet… Maar toch… nu, 3 jaartjes later proberen we het opnieuw. Nu wil ik zeker zijn dat ik alles mee heb! Zo kunnen we hopelijk van een rustige vakantie genieten en zij ook.
Maar al 2 weken loop ik als een kip zonder kop vol stress lijstjes te maken met dingen die ik niet mag vergeten. Bedrand voor dochter, knuffels voor alle 2. Voor broer spelletjes en boeken, voor dochter veel bezigheidstherapie, zwembandjes voor het zwembad, laarzen. We zijn nog lang niet weg maar de vakantie ontspanning is nu al ver te zoeken.
Om nog maar te zwijgen van de was die ik klaar moet hebben tegen de tijd dat we vertrekken, en dat alles in het geheim, want ze weten nog van niets. Dan zit mevrouwtje al klaar in de auto tot we vertrekken en dat wil ik te allen tijde vermijden! Wie zei er ook weer dan vakantie ontspannend is?
Lees ook: Vliegen met baby of jonge kids: tips voor een rustige vlucht
