Nog maar net thuis van onze vakantie in Turkije heeft manlief de koffers al naar boven gebracht en zoek ik het vuile goed bij elkaar. De kinderen komen even later met hun “bijdrage” en ik ontdek dat er ook nog vuile was in de wasmand zit van vóór de vakantie.
Met een zucht van herkenning overzie ik de berg wasgoed op zolder. Het resultaat van een week vakantie met vijf personen. Ieder jaar weet ik dat het er aan zit te komen en ieder jaar slaak ik dezelfde zucht. Maar na die zucht steek ik de armen uit de mouwen en ga ik aan de slag. Eerst alles sorteren op kleur, de zwemkleding hou ik apart, de badlakens gaan op één berg en dan gaat de eerste was in de machine. Dat geeft een goed gevoel. De kop is er af, al weet ik dat dit pas het begin is.
Als er weer een was klaar is, hang ik het delicate spul op het droogrekje en de rest gooi ik in de droger. Langzaam komt er schot in de zaak. Na was nummer 10 is de zoldervloer eindelijk weer leeg en haal ik opgelucht adem.
Inmiddels heb ik natuurlijk al heel wat manden schone was weggewerkt en is de stapel strijkgoed flink gegroeid. Ik verkies het daar nu even niet op te letten en ik negeer de strijkplank dan ook volledig. Volgende week ligt het er ook nog wel en dan is het wat mij betreft vroeg genoeg om er aan te beginnen. Deze week is het tenslotte nog vakantie….
