Vandaag begin ik echt: hoe is het nu eigenlijk met mijn afvalrace ?

Het is al even geleden dat ik ratelde over het feit dat er wel een paar kilo’s af mogen. Om concreet te zijn, ik zei toen … vandaag begin ik echt. En dat deed ik ook. Maar wel kortstondig. Vandaag begin ik echt veranderde al snel in morgen begin ik. Echt.

Vandaag begin ik echt

Inmiddels zijn er al weer heel wat weken voorbij en dat waren (zijn) niet de makkelijkste kan ik wel zeggen. Dat voer ik ook op als ‘reden’ voor de vertraging in mijn afvalrace. Wat een hoop shit kan er voorvallen zeg. En nu moet je niet denken dat ik helemaal in zak en as zit, maar zo nu en dan gaat het wel wat minder. @#HF%%^%

Mijn goede voornemen om wat kilo’s kwijt te raken ontstond rond de derde week van het nieuwe jaar, alweer twee maanden geleden dus. En ik startte uitstekend in de eerste weken met -3 kilo in nog geen twee weken tijd. Toen kwam mijn wintersport en daar ging het mis. In meerdere opzichten.

Ook al startte ik mijn wintersport vakantie met vriendinnen rustig aan (geen lekkers tussendoor, evenwichtige maaltijden ook tussen de middag en niet teveel drank), op de laatste dag ging het mis. Toen scheurde ik mijn kruisband en vanaf dat moment is het hek van de dam. Vandaag begin ik echt veranderde in ‘morgen begin ik echt’. En de dag erop was morgen weer morgen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Uitstelgedrag

Dik vet uitstelgedrag. Dat is het. Vroeger kon ik enorm streng voor mezelf zijn. Stoppen met roken? Geen punt. Ik nam het me voor en ik deed het. Stoppen met snoepen? No problem. Hardlopen? Jawel hoor. Ik stond gewoon om 6 uur op, ging hardlopen en daarna nog twaalf kilometer fietsen naar mijn werk. Maar sinds ik de veertig gepasseerd ben gaat het allemaal anders. Vandaag begin ik echt roep ik nog wel. Maar daarna, dan gaat het mis. Ik begin wel, heel serieus zelfs. Voor een paar weken. En dan gebeurt er wel weer iets waardoor ik verslap in mijn voornemen.

Wat er door mijn hoofd gaat

• Ah, dat ene wijntje kan geen kwaad
• Alleen vandaag, omdat we gezellig samen uit eten gaan, dat is zo lang geleden
• Wat een klotedag vandaag… waar is de chocola?
• Eén gewone boterham kan wel een keer toch? Morgen weer het brood van mijn dieetplan
• Tja… echt bewegen kan nu toch niet hè…

Wat ik doe

Soms struin ik echt door het huis voor wat lekkers. Ik check de snoepla… controleer de chipsbak en vis er de restjes uit die nog enigszins eetbaar zijn. Te oud, maar het is iets dus ik doe het er mee. Ik kan er chagerijnig van worden als er dan niets ligt, of als mijn kleine vreetmonsters alles hebben opgemaakt. Andersom is dat overigens precies hetzelfde hoor. Als zij weten dat er iets in huis is, maar ik ben ze voor… dan vissen ze soms zomaar weer achter het net. Kijken zij me verwijtend aan en denk ik alleen maar … morgen begin ik echt.

Yeah right. Wanneer gaat die knop nu weer eens om? Wordt morgen begin ik echt weer vandaag begin ik echt. Wanneer kan ik weer zo streng zijn voor mezelf dat ik echt probeer om de kilo’s eraf te krijgen? Ieder jaar zo tegen het voorjaar dan neem ik me voor om weer beter in shape te komen. Het zal bij mij toch echt de mix moeten zijn tussen minder snoepen, geen wijn drinken en bewegen. Anders lukt het echt niet.

Normaal mag ik dan allerlei excuses om niet te sporten verzinnen, maar nu kán ik ook niets. Misschien is die fitness hoepel om af te vallen toch niet zo’n slecht idee. Dat moet nu met die knie wel lukken toch? De 5 minute shaper die ik gebruikt heb die staat nu te wachten, daar kan ik niets mee totdat mijn knie weer krom kan. En dat duurt nog wel even ben ik bang…

Hoe dan?

Een tijdje terug kwam Marjolijn gezellig op de koffie. Zij heeft een paar jaar geleden het Cambridge dieet gedaan en er over geschreven. En wat zag ze er goed uit zeg! Ik weet even niet meer hoeveel kilo ze is afgevallen, maar mocht ik het zelf ook deze zomer niet waar kunnen maken, dan ga ik daar toch ook eens naar informeren.

Of eventueel afvallen door koolhydraatarm eten, zoals Linda deed en waarvan ze uitvoerig verslag deed voor ons. 44,5 kilo raakte ze kwijt! Ik heb hier de spullen van de Foodsisters nog liggen. Ook zoiets waar ik mee aan de slag kan.

En als ik op het eind van dit blog denk… vandaag begin ik echt… hoor ik de voordeur opengaan en komt de man thuis. Hij gooit een zak paaseitjes op mijn bureau. Omdat ik me niet zo lekker voel.

De schat.

Wie van jullie heeft wel eens een dieet gedaan en er goede ervaringen mee?