Kinderen zijn geen puppy’s. Je kunt ze niet trainen. Wel opvoeden. Volgens De Taskforce kindermishandeling en seksueel misbruik moeten ouders een verplichte opvoedcursus volgen. Dit zou het grote aantal kindermishandelingen in Nederland verminderen. Van de woorden verplicht en opvoedcursus krijg ik spontaan jeuk.
Een verplichte opvoedcursus, hoe zie je dat voor je?
Dat er veel te veel kinderen in Nederland slachtoffer zijn van kindermishandeling vind ik verschrikkelijk. Blogger Marjolijn schreef er eerder deze week al een artikel over, waar ik helemaal achter sta. Ik denk alleen niet dat dit leed door een verplichte opvoedcursus verzacht kan worden. Sterker nog, ik denk dat het probleem er misschien juist wel groter van kan worden.
Triple P methode
Grote kans dat de verplichte opvoedcursussen uitgaan van de Triple P methode, ook wel Positief Opvoeden genoemd, zoals nu ook al bij jeugdzorg gebeurt. En bij die methode heb ik zo mijn vraagtekens.
Een voorbeeld, de methode gaat uit van het belonen van gewenst gedrag bij kinderen en negeren van ongewenst gedrag. Ook bij jonge kinderen. Een baby laten huilen past bijvoorbeeld heel goed binnen de methode. En daar ligt verwaarlozing op de loer. Iets wat de taskforce kindermishandeling juist wil bestrijden.
Hoezo vergelijken met puppy’s ?
Carine Kielstra, directeur van het bedrijf Triple P dat opvoedcursussen geeft, vindt dat elke ouder een verplichte opvoedcursus moet volgen. Want zo zegt zij in een interview met NOS:Â “Je zou ook denken dat iedereen een hond op kan voeden, maar toch gaat iedereen naar de puppycursus. Waarom zouden we dan wel allemaal kinderen kunnen opvoeden?”
Omdat kinderen geen puppy’s zijn. Ze reageren doorgaans niet op commando’s als ‘zit’. Ze kunnen namelijk heel goed zelf bedenken wat ze wel en niet willen doen. Aan ouders de schone taak om hierbij grenzen te bepalen en kinderen te helpen om zo veel mogelijk binnen die grenzen te blijven. Opvoeden dus. Niet trainen.
Opvoeden met vallen en opstaan
Dat leer je niet in een cursus van een paar bijeenkomsten. Dat doe je in de eerste plaats met veel liefde en vanuit je gevoel. Met vallen en opstaan. Fouten maken en daarvan leren.
Elk kind is anders en uniek. Daar is geen standaard stappenplan op los te laten of een Triple P- methode. Ik ben gezegend met temperamentvolle kinderen. Ongewenst gedrag negeren? Geen beginnen aan. En wat is precies ongewenst? Wat volgens een opvoedcursus ongewenst gedrag is, vind ik misschien niet eens zo’n punt. Hoe ik dan wel met ze om ga leerde ik door naar mijn gevoel te luisteren, maar ook door veel te lezen over het omgaan met temperamentvolle kinderen.  Ik schreef er niet voor niets een blog over.
Opvoedmethoden verschillen net zoveel van elkaar als mensen. Wat bij mij past, past misschien niet bij jou. En de ene dag werkt het wel om streng te zijn, terwijl een andere situatie juist om een ander aanpak vraagt. Het ene kind vaart wel bij duidelijke grenzen, veel structuur en regelmaat, terwijl een ander kind juist gebaat is bij veel vrijheid om zelf keuzes te maken.
Een verplichte opvoedcursus vind ik een slecht idee. Weggegooid geld. Dat kunnen we beter steken in het echt goed aanpakken van ouders die zich schuldig maken aan kindermishandeling. Het helpen van de slachtoffers. Net als puppy’s hebben zij ook recht op een warm en liefdevol huis.
Wat vind jij van een verplichte opvoedcursus voor jonge ouders? Wel of geen goed idee?
tip: het boek ‘temperamentvolle kinderen‘ waar ik het hierboven over had kan je onder andere online bestellen.
Dit vind je waarschijnlijk ook leuk:
- Kinderen opvoeden en grenzen stellen; schreeuwen en straffen hoort erbij
- Opvoeden met humor; soms zit het mee en soms zit het tegen
- Bewust opvoeden; een juiste keuze, of juist niet? Ik ben er uit!
