Verwachting: waarschijnlijk achten dat iets gebeurt. Hopen: wensen dat iets gebeurt. Ik ben er achter gekomen dat ik verwachting en hoop regelmatig door elkaar haal. Ik heb gemerkt dat verwachting iets dwingends heeft en hoop iets positiever en deels vrijblijvender is. Mijn verwachtingen bijstellen richting mijn kind lijkt me dan ook een goede optie.
Als iemand zegt: ik verwacht dat je morgen je taak af hebt, dan weet je dat je moet zorgen dat het af is. Als er wordt gezegd: ik hoop dat je morgen je taak af hebt, voel je toch iets minder dwang en is de teleurstelling minder als het niet gelukt is.
Verwachtingen bijstellen in plaats van teleurgesteld raken
Als ik dus tegen de kinderen zeg: ‘ik verwacht dat je netjes zal luisteren en zal doen wat ik zeg’, is het anders dan ‘ik hoop dat je netjes zal luisteren en doen wat ik zeg’. Toch?
Ik verwacht namelijk dat kinderen zich aan mijn schema/agenda houden, en als blijkt dat zij dat niet doen, is mijn teleurstelling en frustratie vrij groot. Daar komt bij dat dat vaak wordt afgereageerd op de (in mijn ogen) boosdoener: de kids.
Ik ben zelf de boosdoener
In werkelijkheid ben ik natuurlijk zelf de boosdoener. Ik verwacht bijvoorbeeld dat mijn liefste kleine schat eens doorslaapt tot 7.00 want ik heb het zelf ook laat gemaakt. Iets extra slapen zou fijn zijn en goed uitkomen. Als mijn lieve schat tegen mijn verwachting in dan toch om de gebruikelijke tijd (6.00 uur) wakker wordt, dan ben ik toch teleurgesteld en lichtelijk geïrriteerd. Bovendien ben ik niet uitgeslapen. Dit was namelijk niet zoals ik het verwacht had. Laat ik het beter zeggen, dit was namelijk niet zoals ik het gehóópt had. Ik moet mijn verwachtingen bijstellen. Mijn valse hoop kan ik niet op mijn kleine spruit afreageren. Die doet gewoon wat hij altijd doet en heeft geen weet van mijn hoop. En ik verwacht een hoop waar hij niets vanaf weet 😉 .
Als hij zich dus niet aan mijn tijdschema houdt en ik zo in tijdnood kom of niet uitgeslapen ben (tijdnood is stressoorzaak nr. 1), zal ik eerder nadenken. Ligt dit aan hem (bijna nooit) of aan mijn tijdschema en verwachting (bijna altijd). Deze bewustwording betekent dat je eraan kan werken.
Want nu ik hier bewust van ben, moet ik hier eigenlijk al rekening mee gaan houden als ik mijn tijdschema maak! Altijd een marge inplannen zodat uitloop mogelijk is. Mijn dag zal er als het goed is zeker op vooruit gaan. Ik krijg misschien minder gedaan, maar wat ik wel gedaan krijg, is met minder stress. Want laten we wel wezen, als ik het vol plan, krijg ik het ook niet gedaan, want het is te vol gepland 😉 .
Ik heb het licht gezien! Ik ga mijn planning voortaan heel anders doen! Ik hoop nu maar dat ik mijn eigen verwachtingen kan waarmaken. Herken jij dit issue en kan jij je verwachtingen bijstellen denk je?
