Heb ik verwende kinderen of valt het mee?

We zijn op vakantie! Heerlijk zou je denken. En ja, het is ook lekker, maar er zijn ook mindere momenten. Met het gevaar dat ik word bestempeld als zeurkous, toch even mijn verhaal. En als je het niet leuk vindt… of het interesseert je niet, dan lees je het lekker niet 😉 . Vanavond zit ik met manlief te filosoferen over onze verwende kinderen. Of vermeende verwende kinderen. Want ik weet niet goed of ze nu verwend zijn, of dat ze gewoon kind zijn. Opvoeden kan ook zooooo ingewikkeld zijn!

We doen ons best. Manlief en ik. En ook de kinderen, op hun manier. Misschien verwacht ik (of we) ook wel teveel. Ik weet het niet. Of verwennen we ze teveel. Geen idee. Misschien kan jij het ons vertellen? We zitten op een prachtige camping in zuid-Frankrijk, maar zoonlief roept al na 1 dag dat hij het zwembad saai vindt. Een zwembad met stroming, en 4 glijbanen. En onze dochter vindt de speeltuin saai.

We proberen onze tijd te verdelen. Iets voor hen, en iets wat wij leuk vinden. Gaan we s’avonds een stadje in, dan is er tijd om trampoline te springen en een suikerspin te eten. We doen regelmatig een spelletje samen en eten afwisselend thuis, in een restaurantje of een keer bij de Mac. Maar heeft zoonlief al een ijsje gehad, dan vraagt hij er verder op de dag nogmaals naar. Krijgt hij ‘nee’ als antwoord, dan komt de vraag zeker nog 6 keer voorbij terwijl de eerste NEE echt wel duidelijk was. En als tiener presteert hij het dan ook nog om te zeggen ‘gun ons ook eens iets’. Huh?

Verwende kinderen of valt het wel mee?

verwende_kinderen_een_rust_momentjeOp het moment zijn ze wonderbaarlijk genoeg een keer samen in de speeltuin. Vandaag zijn we naar het strand geweest. De hele ochtend werd ernaar gevraagd, en toen we in de middag gingen…. na ruim een uur waren ze er al weer klaar. We hebben het nog kunnen rekken tot 2 uur, maar een keer lekker luieren met een boek is er voor ons eigenlijk niet bij. Gelukkig hebben we nog wel een leuke foto kunnen maken 😉 . Maar ik vraag me steeds vaker af… zijn alle kinderen zo? Of hebben wij verwende kinderen die gewend zijn dat we met iedere kik die zij geven maar weer klaar staan om ze te vermaken?

Tijdens het filosoferen vanavond gaf ik aan bij manlief dat ik mezelf maar een slechte moeder vind. De twijfel slaat heftig in! Doe ik wel genoeg met de kinderen? En zo niet… hoeveel moet ik dan doen? Met een eigen zaak ben ik veel thuis (ik werk van huis uit), maar heb ik niet altijd tijd om iets met ze te doen. Daar staat tegen over dat ik wel bijna altijd thuis ben als ze thuis komen en klaar sta om hun verhalen aan te horen. Dat er altijd vriendjes kunnen komen spelen en dat ik ook tijd besteed aan dyslexie huiswerk en zo nog veel meer.

Je kent het wel…zo’n taxi moeder. Maar eerlijk…. ik vraag het me echt af. Verwennen wij onze kinderen te veel? Of juist niet? Is in de vakantie één ijsje per dag niet genoeg? En kan je niet gewoon eens naar het strand zonder dat je daar van alles koopt? Een fles water mee is toch genoeg voor een paar uurtjes. Ik ben de draad even kwijt. Hebben wij verwende kinderen of zijn kinderen gewoon in het algemeen zo? Wij zijn gewoon blij als het avond is en ze eindelijk op bed liggen, zoveel energie vreten ze op het moment.

Tell me please!

 

 

2 gedachten over “Heb ik verwende kinderen of valt het mee?”

  1. Dat klinkt als heel normaal kindergedrag. En je bent geen slechte moeder als je kinderen zich een keer vervelen. Dat is goed voor ze, net als het stellen van grenzen. Mijn kinderen (3, 8 en 13) weten dat ik best een spelletje met ze wil doen, maar dat ik soms ook tijd voor mezelf wil. Dus dat het niet zo is dat als ze erom vragen (of erger: zeuren) dat ik dan meteen alles laat vallen voor ze. Maar ik wil dan best een moment met ze afspreken dat ik dat wel wil doen, en dan wachten ze daar maar op. Verder doen wij op vakantie om de dag iets buiten het vakantiepark. Vooral omdat mijn man die rust ook niet heeft om dagen achter elkaar ‘niks’ te doen. Dus de ene dag gaan we een kasteeltje, stadje, park of weet ik veel wat bezoeken, de andere dag gaan we lekker zwemmen en spelen, boekje erbij,… Wij hebben ook afspraken over schermtijd, tussen lunch en avondeten gaat er niets met een scherm aan. Anders liggen ze de hele dag filmpjes te kijken en spelletjes te spelen.

  2. Klinkt als normaal kindergedrag… Zo te lezen komen ze helemaal niets te kort hoor. Onze kids hebben geen camping met zwembad en krijgen niet elke dag een ijsje. Ze moeten zelfs bijna dagelijks mee op stap en dat zijn regelmatig dingen die wij leuk vinden (en zij ook als we er zijn, maar niet van die echte kinderdingen zeg maar). Natuurlijk gaan we wel zwemmen in zee en dan zijn we ook met een uur wel klaar (wij allemaal) en ook gaan we weleens naar een pretpark. Eindeloos gezeur over ijsjes enzo wil ik gewoon niet hebben. Nee is nee en als je het niet begrijpt krijg je de rest van de vakantie geen ijs meer (en daar hou ik me ook aan, dat weten ze), dan is het snel over…. Dus daar misschien wat duidelijker over zijn? Nou ja, ook al valt het zeuren hier best mee, ook wij vinden het fijn om de avond voor onszelf te hebben.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven