Voor het eerst moeder en zonder partner verder moeten

Het is al weer 6 jaar geleden dat ik voor het eerst moeder werd. Al 6 jaar lang mag ik genieten van een prachtige dochter, die steeds groter wordt, steeds meer nieuwe dingen leert en wat geniet ik er toch van! 6 Jaar geleden lag ik op dit moment in het ziekenhuis omdat ik ingeleid zou worden. Een uurtje eerder moest ik in het ziekenhuis zijn en kreeg ik te horen dat ik al 2cm ontsluiting had. Wat was ik blij!voor het eerst moeder

Voor het eerst moeder en alleen verder

De omstandigheden waren een beetje vreemd, want ik was op dat moment niet meer samen met de vader van Eva. Hij besloot, toen ik 8 maand zwanger was, om bij me weg te gaan. Ik werd dus voor het eerst moeder maar zou wel alleen verder moeten met mijn kind. Toch wilde ik hem wel graag bij de bevalling hebben, en hij wilde dat ook wel graag. Met gemende gevoelens lig je dan in een ziekenhuisbed. Hij was er wel, maar toch ook niet. Hij zat op een stoel naast me, maar wat wilde ik graag iemand die tegen me aan kwam liggen, die zei dat alles wel goed zou komen.

Het is gewoon fijn om iemand bij je te hebben, die je helpt om de weeën op de vangen, maar helaas mocht dat niet zo zijn. De dag ging gelukkig voorspoedig, al vond ik het verschrikkelijk om in een ziekenhuisbed te moeten liggen. Ik wilde graag thuis bevallen maar door de omstandigheden moest ik helaas toch naar het ziekenhuis. Om 16.04 uur werd mijn prachtige dochter Eva geboren. Toen was ik niet alleen voor het eerst moeder, maar was ik ook nog eens voor het eerst mama van een meisje 😉 . En weer kwamen die gemengde gevoelens naar boven. Daar waren we dan, met z’n drieën. Iets wat een prachtige dag had moeten zijn, kreeg toch een zwart randje omdat ik wist dat ik uiteindelijk alleen zou zijn met Eva. Ik kon gelukkig enorm genieten van mijn meisje, ik was gewoon moeder, en niks kon daar meer aan veranderen.

Inmiddels zijn we al 6 jaar verder, en is mijn kleine baby uitgegroeid tot een prachtig klein dametje! Wat is ze mooi en lief, en wat ben ik er trots op dat ik haar moeder mag zijn.

3 gedachten over “Voor het eerst moeder en zonder partner verder moeten”

  1. Avatar foto
    Jeanne van Dijk

    Hallo Elles,

    Wat vervelend dat zoiets moois als de geboorte van je kind in een voor jou zo nare periode moest vallen. Ik bewonder je kracht!
    Inmiddels ben je 6 jaar verder en hebt nieuw geluk gevonden. Dat heb je wel verdiend.

    Hartelijk gefeliciteerd met Eva en nog een heel fijne dag toegewenst.

  2. Elles,

    Je schrijft mooi. Wat erg dat je het zo hebt moeten meemaken. Deste fijn dat je nu wel het geluk hebt gevonden met je man en dat je echt met z’n 3-en kunt zijn.

    Groetjes,
    Frank

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven