Wat doe je als je kind zichzelf te oud vindt om door jou te worden voorgelezen en je toch nog een fijn moment wilt voor het slapen gaan? Gewoon gezellig kletsen kan natuurlijk. Met mijn oudste dochter is dat geen enkel probleem. Maar met mijn zoon ligt dit anders. Hij is een man. Zomaar wat kletsen, dat is aan hem niet zo besteed. Het moet wel ergens over gaan. Dus pakken we zijn smoeltjesschrift erbij. Zijn wat? Dat is een soort dagboekje. Ik schreef er eerder al een review over.
Voor het slapen gaan smoelen wij!
Nu is er deel twee. En die kwam mooi op tijd, wij hadden deel 1 namelijk al helemaal ingevuld omdat het bij ons standaard hoort bij het bed ritueel voor het slapen gaan. Leuk om te bewaren voor later. Bij het eerste deel vulden we de vragen samen in. Het meeste mocht ik schrijven. Ja een echte man is ook liever lui dan moe 😉 . Nu is hij 8 en vind ik dat hij zelf kan schrijven.
Gelukkig is mijn zoon het daarmee eens. We hebben al een handige nieuwe naar bed gaan routine bedacht. Ik breng mijn jongste dochter naar bed, en lees daar heerlijk voor. In de tussentijd gaat mijn zoon met zijn smoeltjesschrift aan de slag.
Hij heeft er echt lol in, ontdek ik als ik even later zijn kamer binnen kom. “Even wachten, ik ben nog niet klaar!” Hij is zelfs fanatiek. Ik vraag of ik mag lezen wat hij heeft opgeschreven. Gelukkig, hij heeft nog steeds geen geheimen voor zijn moeder. Samen bekijken we wat hij heeft ingevuld. Zo nemen we zijn dag nog eens door.
En kom ik achter dingen die ik anders niet geweten zou hebben. Hoe waardevol is dat? Bijvoorbeeld over dat hij de spaghettisaus van die dag echt heel vies vond ruiken 🙂 . Maar ook zijn rapportje over zijn school is aanleiding voor een gesprekje. Hij vind alles super, de juffen, het schoolplein. Maar de lessen krijgen een twijfelgezichtje. “Ik vind het zo saai als de juf uitleg geeft. Het is zo makkelijk.” Hmmm, nog maar eens navragen op school of hij nog wel genoeg uitdaging krijgt. Ook over zijn groep is hij niet helemaal tevreden. “Ik vind niet alle kinderen leuk.” Gelukkig heeft hij genoeg vriendjes, dus daar maak ik me verder geen zorgen over.
Mijn zoon vindt het Smoeltjesschrift deel 2 leuker dan deel 1. Ik zie zo op het eerste gezicht weinig verschil. “Kijk dan goed naar de gezichtjes!” Warempel daar zit een klein verschil in. Er is een soort wanhopig poppetje bij gekomen. Ook zijn er weer andere verhaaltjes en opdrachten. Hij kan weer even vooruit!
Het is fijn om een boekje te hebben waarmee mijn zoon de dag kan verwerken. Het smoeltjesschrift is bedoeld voor kinderen (en tieners) die een steuntje in de rug kunnen gebruiken vanwege hun onzekerheid, gevoeligheid, faalangst of gepieker. Mijn zoon past eigenlijk niet in dit rijtje. Hij is een slim mannetje en vindt de opdrachten en verhaaltjes in het Smoeltjesschrift erg leuk. Het is voor kinderen vanaf ongeveer 9 jaar. Mijn zoon is 8, maar met 7 jaar vond hij het ook al tof, dus wie weet kan jouw kind er ook al eerder mee aan de slag.
Ben jij ook al toe aan smoeltjesschrift deel 2 voor het slapen gaan, of hebben jullie een heel ander ritueel?
Ik ben zo blij om dit allemaal te lezen.
mijn zoon is lvb en ik had en heeft moeite om structuur en routine te behouden doordat hij moeilijk opvoedbaar is en dat is zwaar eigenlijk. maar ik ga blijven proberen structuur aan te brengen en de routine van hem te behouden net als we hadden.