Het is ieder jaar weer een groots evenement en ieder jaar wordt er op de Alpe d’Huez weer meer geld voor het KWF bij elkaar gefietst. Een superprestatie van de fietsers en vooral een initiatief dat hard nodig is want volgens mij kent iedereen wel iemand (of zelfs wel meer personen) die kanker heeft, het heeft gehad of aan kanker is overleden.
Maar wat zorgt er nou voor dat je op de fiets stapt, gaat trainen zodat je op 6 juni 2013 de Alpe d’Huez zo vaak mogelijk kan beklimmen en je zo veel mogelijk geld inzamelt voor het KWF? Joyce Cornelissen, een vrouw van 29 en moeder van twee prachtige kindjes, gaat deze uitdaging aan en vertelt aan Mamsatwork wat haar reden is om het uiterste van zichzelf te gaan vragen op de Alpe d’Huez.
Joyce: “En dan hoor je dat de zwager van een collega opgegeven is, hij heeft het ‘doodvonnis’ gekregen…zijn kanker is onbehandelbaar. Zijn leven kan niet eens meer gerekt worden. Hij is vader van twee rakkers van zonen, de oudste werd op de dag van het vonnis 5! Onbegrijpelijk!
Dan is het voor mij nog duidelijker, want dit mag niet meer gebeuren. Kinderen moeten niet zonder (één van) hun ouders opgroeien omdat kanker de toekomst onomkeerbaar heeft veranderd. En ouders moeten niet hoeven mee te maken dat (een van hun) kinderen deze ziekte krijgt en er mogelijk aan overlijd. Met alle gevolgen voor hun gezin dat overhoop gehaald wordt en dat doormoet terwijl er een broertje of zusje is gestorven.”
Komend half jaar zal Joyce hard moeten trainen aangezien ze de fiets, zoals ze zelf zegt, vooral gebruikt voor de zondagse ommetjes en het op en neer gaan naar school. Joyce: “De tijd die ik naast mijn gezin en het trainen over heb zal ik steken in het zoeken van sponsoren. Gelukkig doe ik dit niet alleen want op 6 juni stap ik met 7 collega’s op de fiets binnen een groep van 216 fietsers uit de Veehouderij. verenigd in de Big Challenge.” Wil jij Joyce sponsoren of wil je meer weten over Big Challenge? Kijk dan op www.bigchallenge.nl.
