Het nieuwe jaar is alweer drie weken aan de gang en we hebben zelfs blue monday alweer achter de rug. Voordat we het weten is januari voorbij! Bizar toch? Toch wil ik heel graag nog even terugblikken naar 2017 en mijmeren over 2018. En mijn doelen stellen, ook dat heb ik nog niet gedaan. Foei! Het lijkt wel alsof ik nog in de kerstvakantieroes zit, maar niets is minder waar hoor. Ik ben -net als de kinderen- al weer helemaal in mijn ritme.
Normaal ben ik heel strikt in ‘mijn doelen’. Ik ben nogal zakelijk ingesteld, en naast dat ik graag ‘stukjes’ schrijf voor mezelf en voor het grote publiek moet er ook brood op de plank komen. Net als bij ieder ander. En dat betekent dus dat er hard gewerkt moet worden. Van ’s ochtends tot ’s avonds. Iedere dag weer. En jij maar denken dat het leven van een blogger over rozen gaat 😉 .
Afijn, ik werd door Esther getagd in haar vogelvlucht over 2017 en het lijkt me leuk om deze over te nemen. Zo vaak doe ik dat tenslotte niet, een bloggerstag uitwerken.
Een terugblik op 2017
Off we go….
Ik kijk met een trots gevoel terug op
Dit vind ik een redelijk ingewikkelde, want ik voel me niet zo snel trots. Best een vervelende eigenschap, want hij is nauw verweven met het gevoel dat je het nooit goed genoeg doet. Dat het altijd wat beter kan.
Meer tijd voor mijn gezin
En dat laatste heb ik helaas met de paplepel ingegoten gekregen. Als ik met een 8 thuis kwam voor Natuurkunde (wat ik best een lastig vak vond) dan vond mijn vader dat dat ook best een 9 had kunnen zijn. Als ik maar iets meer gestudeerd had. En dat neem ik de rest van mijn leven mee. Ik neem hem overigens niets kwalijk hoor. Ik heb er niet enorm veel last van en het zorgt er wel voor dat mijn ambitie altijd gevoed is.
Het enige nadeel van dit gedrag is dat ik een soort van oneindige drang heb om te werken. Mijn werk is immers nooit af. Toch heb ik afgelopen jaar -zoals ik me had voorgenomen- ook echt geprobeerd meer tijd vrij te maken voor de kinderen. En ik geloof dat dat redelijk gelukt is (daar gaan we weer 😉 ). Ik kan meer tijd vrijmaken voor mijn gezin, werk niet meer tot 02.00 of 03.00 in de nacht en opper vaker om een spelletje met elkaar te doen of ergens naartoe te gaan. En daar ben ik dan stiekem toch wel een beetje trots op.
Het doorzettingsvermogen van zoon
De manier waarop hij dingen achter zich laat en weer doorgaat, dat bewonder ik enorm. Als ik kijk hoe moeizaam het op het einde van zijn brugklasjaar ging dan heeft hij zichzelf daar ontzettend sterk neergezet. Hij heeft ‘gevochten’ om op het VMBO-T te kunnen blijven terwijl hij (bijna) wekelijks te horen kreeg dat hij dat niet zou gaan halen. Waardoor ik weer ging twijfelen of we hem tóch niet op VMBO K zouden moeten inschalen, ook al wilde hij dat zelf niet en is hij daar ook het type kind niet naar.
En wat ben ik blij dat we dat niet gedaan hebben! Het VMBO imago mag dan niet goed genoeg zijn, voor ons -en met name voor Luc- past het uitstekend! Sterker nog… het past hem beter dan de leraren gedacht hadden.
En dat heeft hij ze het afgelopen trimester laten zien. Wat een prachtig rapport heeft hij mee naar huis genomen. En ja… hij blijft een puber, dus we blijven afspraken maken over het huiswerk omdat dat nodig is. Maar hij heeft me wel laten zien hoe veerkrachtig hij is, die kanjer.
Mijn vader
Ook al is hij nog iedere dag verdrietig vanwege het verlies van mijn moeder en mist hij haar enorm, ik kan aan hem zien dat hij echt zijn best doet om er wat van te maken. Daar heb ik diep respect voor. Niet dat hij er veel op uit gaat, maar hij is wel met plezier bij al zijn kinderen en wij bij hem. Er gaan maar weinig dagen voorbij dat hij stiekem niet even geniet van zijn gezin <3 . En als je me dit drie jaar geleden verteld zou hebben dan had ik je niet geloofd.
Ik denk met een lach terug aan
Onze vakanties! Wat hebben we het afgelopen jaar genoten van onze vakanties en van elkaar. Hadden we vorige jaren nog wel eens een vakantie waarbij we onze kinderen niet uit de verveelstand kregen, daar was dit jaar absoluut geen sprake van!
Onze vakanties met de kinderen
We zijn het afgelopen jaar dan ook enorm verwend met onze vakanties. Van een vakantie op Tenerife met de kinderen waarbij Lotte voor het eerst gevlogen heeft tot aan wandelen in Oostenrijk naar de Krimml watervallen. En van een vaarvakantie in Friesland (mét dubbele boeking) tot aan Ibiza met mijn schoonouders. Schaamteloos gewoon, maar wat hebben we genoten 😛 .
En dan heb ik het nog niet gehad over alle weekendjes weg. Zo zijn we met de DFDS Seaways op pad geweest naar Newcastle, hebben we een lang weekend in Frankrijk genoten aan de baai van de Somme, zijn we op vriendenweekend geweest (mét en zonder kinderen) en naar het Loonsche Land in de Efteling.
Het klussen met manlief
Ik ben van nature best een klusser. Vroeger heb ik enorm veel zelf gedaan in huis. Zoals bijvoorbeeld zelf stuccen en stopcontacten inmetselen. De laatste jaren hebben we niet veel gedaan in huis vanwege alle drukte. Er is wel het een en ander verbouwd, maar dat hebben we dan laten doen. Uiteraard deed ik het schilderwerk en dergelijke nog allemaal zelf, maar dat is toch anders.
In 2017 hebben we samen een pracht van een schutting neergezet. Alles zelf gedaan terwijl we eigenlijk niet wisten hoe te beginnen. Zelfs het beton storten voor de korven. En wat staat hij er mooi bij die schutting. Nog net zo stevig als een half jaar geleden, zelfs na die enrome storm. En het klinkt misschien mutserig, maar ik hou ervan… samen klussen.
Een aantal hoogtepunten van het afgelopen jaar
Tja, eigenlijk zijn ook dat de vakanties als ik er goed over nadenk. Gecombineerd met de enorme groei die we met MamsatWork hebben doorgemaakt én het vrijwilligerswerk wat ik ernaast doe. Ik besef me steeds meer dat we het sámen moeten doen.
De persoon die ik het meest dankbaar ben
Dat is uiteraard Frank, daar hoef ik niet lang over na te denken. Ik schreef eerder al eens een artikel over brainstormen en sparren. En hoe fijn dat is als je dat met je partner kan doen. Verder steunt hij me onvoorwaardelijk en staat hij achter iedere beslissing die ik maak. Fijner dan dat kan je het niet hebben als zzp-er natuurlijk.
Op privé vlak ben ik mijn kinderen dankbaar dat zij me zo nu en dan met beide benen op de grond zetten. Dat ze me laten zien wat écht belangrijk is door gewoon de aandacht op te eisen. Fijne momenten delen met je familie, vrienden en je gezin, dat is het beste wat er is <3 .
Daarnaast ben ik blij dat ik zo nu en dan kan sparren met een groep gelijkgestemden. Ook fulltime bloggers die in op eenzelfde manier als ik aan hun bedrijf bouwen en tegen dezelfde dingen aanlopen.
En natuurlijk ben ik jullie enorm dankbaar. Dankzij jullie heb ik de mogelijkheid om te doen wat ik leuk vind en daar ben ik ontzettend blij mee natuurlijk!
Wat ik het liefste wil vergeten van het afgelopen jaar
Ik geloof niet dat er dit jaar dingen zijn geweest in mijn (directe) omgeving die noodzakelijk zijn om te vergeten.
Ik ben daar overigens helemaal niet zo van, dingen willen vergeten. Alles wat je meemaakt maakt je tot wie je bent. Je leert ervan -hoe vervelend het ook kan zijn- en je groeit erdoor. Natuurlijk maak je in je leven dingen mee die je liever niet meemaakt (en ik heb daar een behoorlijke portie van ontvangen vroeger), maar ik zou ze niet willen ‘missen’.
Ik ben wie ik ben door wat ik heb meegemaakt.
Andere dingen van 2017 die me zijn bijgebleven
Het ongeluk van de keienlegger in Schijndel. Het was natuurlijk ’talk of the town’ hier. Ik kende Tinny zelf niet, maar was wel ondersteboven van hetgeen wat er gebeurd is.
Ik grijp dit soort gebeurtenissen ook altijd aan om hier uitvoerig met mijn kinderen over te praten. Herken je dat? Wat is er gebeurd? Hoe is het gegaan? Wat zijn de gevolgen van zo’n stupide actie van (waarschijnlijk) jongeren.
Op deze manier hoop ik dat zij ook echt gaan begrijpen wat eventuele acties voor gevolgen kunnen hebben.
Voor 2018 hoop ik
Zakelijk
Dat jullie nog steeds met veel plezier terugkomen om te lezen, natuurlijk. Want daar valt of staat alles mee. Verder hoop ik dat ik de groei van MamsatWork verder door kan zetten en dat ik met net zoveel enthousiaste klanten kan werken als het afgelopen jaar.
Privé
Verder hoop ik dat we dit jaar weer mooie herinneringen kunnen maken met ons gezin en dat ik ook mooie dingen mag doen naast mijn werk. Jullie weten misschien inmiddels wel dat ik in een Dierenpark werk als vrijwilligerswerk. Dit heeft zich uitgebreid tot het beheer van het Dierenpark (waarover later meer). Daarnaast heb ik volgende week voor het eerst een afspraak staan om ook wekelijks vrijwilligerswerk te doen voor een verstandelijk beperkt meisje.
Het wordt druk, maar het voelt goed 😉 .
Een prachtige terugblik en een prachtig jaar. Ga zo door in 2018 en het wordt vanzelf een top jaar 😉 Vermoed dat als je de privé doelen voor 2018 doorzet, de zakelijke doelen vanzelf komen.