Wat eten we mam? Ik kan er helemaal simpel van worden, van die vraag 😉 . Een vraag die hier iedere dag, en zelfs meerdere keren per dag gesteld wordt. Maar van Ellen begrijp ik dat zelfs haar dochters die vraag nog stellen (en die zijn toch al héél wat ouder dan mijn koters). Het houdt dus nooit op met het ‘wat eten we?’ vraagstuk! Ellen schreef er een leuk stukje over:
Wat eten we mam? Aldus Ellen…
“Wat gaan we eten mam” vragen mijn dochters vaak. Ik twijfel dan of ik antwoord ga geven, want het is toch meestal niet wat zij in gedachten hebben.
Als we pasta eten maak ik altijd meer saus, zodat we er twee dagen van kunnen eten. Wij vinden dat heerlijk en makkelijk, vooral op de dagen dat ik moet werken, maar onze dochters denken daar toch iets anders over.
Zijn ze verwend? Ja! Dat durf ik volmondig toe te geven. Het is dus belangrijk om ze (nu het nog kan) te laten zien dat het niet altijd “vetpot” kan zijn. Als ze straks op zichzelf gaan wonen, zullen ze hopelijk gaan beseffen dat ze het hier heel goed hebben gehad, maar nu is het kwartje nog niet gevallen.
Denkend aan de feestdagen moet ik opeens eens beetje lachen. We hadden het eenvoudig gehouden, maar mijn man wilde toch zelf Crème Brûlée gaan maken. Het bleek eenvoudig te bereiden, goedkoop en vooral dat laatste vinden mannen vaak erg prettig. Het enige nadeel is, dat je alleen het eigeel nodig hebt en er dus de derde kerstdag een kommetje met 6 eiwitten in onze koelkast bleef staan. “Weggooien is zonde” riep mijn man, daar kunnen we vast nog wel iets van maken.
Enthousiast begon mijn man de eiwitten over te gieten in een iets groter schaaltje, want het zou vast wel wat meer gaan worden. Bessensap en suiker erbij en… mixen maar! Al gauw bleek het wat grotere schaaltje te klein en moest er een nog grotere komen, om vervolgens te eindigen met twee enorme schalen Haagse Bluf. Opeens begrepen we waar de naam vandaan komt, want inderdaad: het is alleen maar opgeklopte lucht!
Natuurlijk is het heerlijk om twee of drie dagen hetzelfde te eten, maar iedere dag klopte mijn man de boel weer vrolijk op en zo aten wij op deze manier bijna twee weken lang “Haagse Bluf”. Het kwam onze oren uit, maar weggooien?
Ik heb nog geprobeerd om er schuimpjes van te bakken, maar ik denk dat de bessensaus het hier niet mee eens was.
Dus… iedere keer als mijn kinderen nu vragen “Wat eten we mam?”, roep ik vrolijk “Wat dachten jullie van opgeklopte lucht?”
Het is hier ook altijd wat eten we? antwoord en dan standaard mweh…. en op een goede tweede plek: Ik vraag wat zullen we eten (ik moet boodschappen doen) standard antwoord…. doe maar iets makkelijks. Ja daar kan ik wat mee 🙂
Hahaha… Ook herkenbaar voor mij!
En als ik een goede bui heb kan ik er de humor nog wel van in zien. Kom ik bij de infobalie van de supermarkt: “kan ik u helpen mevrouw?”
“Ze willen bij mij thuis iets makkelijks eten, waar kan ik dat vinden?”
Hihi, ook leuk!
Haha dan komt die lucht wel je oren uit ja! Ik vind het ook erg handig om gewoon meer saus te maken. Nu kan het nog, haha!
Wij maken iig nooit meer Haagse Bluf hahaha… Nou ja, misschien met de kerst?