Weggeefwinkels. Heb jij er wel eens van gehoord? Toen ik deze naam voor het eerst tegen kwam, zat ik op de fiets. Vanaf ons huis in Amersfoort naar de stad, kom je langs de weggeefwinkel van Amersfoort. Buiten staan er tafeltjes en stoeltjes en daar omheen kasten met allerlei spulletjes. Ook staat er een heel groot bord waarop staat dat iedereen welkom is. Verder had ik geen idee, maar elke keer weer trok die plek mijn aandacht.
Weggeefwinkels, hoe werken die nu eigenlijk ?
“Een weggeefwinkel staat voor duurzaamheid”, vertelt Margot Klaasen van de weggeefwinkel in Amersfoort. Het hergebruiken van spullen, het voorkomen van verspilling en het verstandig omgaan met grondstoffen is een belangrijke drijfveer voor de weggeefwinkel. “Maar daarnaast is er een grote maatschappelijke en sociale functie ontstaan in weggeefwinkels. Mensen ontmoeten elkaar hier, komen voor een bakje koffie en halen hier informatie. Bijvoorbeeld over waar ze terecht kunnen met belastingpapieren”. Zeker nu allerlei buurthuizen en ontmoetingsplekken sluiten niet geheel onbelangrijk.
Voor wie zijn de weggeefwinkels?
Margot vertelt mij dat er allerlei mensen komen. “Iedereen is welkom, echt iedereen. Het gaat er niet om of je arm of rijk bent, allochtoon of autochtoon. Als je iets nodig hebt en je kunt het hier vinden, dan mag je komen. En ook als je iets wilt wegdoen en het is nog bruikbaar, dan mag je het komen brengen. ” Als ik om mij heen kijk scharrelen er een paar mensen tussen de kleding en spullen door. Een moeder met een zoon komen spullen brengen. De winkelende mensen kijken goed tussen alle goederen en nemen mee wat ze nodig hebben. Maximaal vijf dingen per keer. “Zo blijft er voor iedereen wat over”.
Weggeefwinkels en schaamte
Margot vertelt me ondertussen dat ze oorspronkelijk uit het onderwijs komt en nu al vele jaren als vrijwilliger de weggeefwinkel in Amersfoort draaiende houdt. In de winkel zie ik een hele ruimte gevuld met boeken. “Dat is onze bibliotheek” vertelt Margot. “Mensen mogen hier zoveel boeken meenemen als ze willen. Ze mogen ze houden maar ook terugbrengen.
Zo was er eens een niet Nederlands meisje welke graag een boek mee wilde nemen. Haar moeder vond dat geen goed idee. Er leek iets van schaamte te zijn omdat het gratis was. Om het iets makkelijker te maken zei ik toen, weet je, als je het uit hebt breng je het maar terug. En dat deed ze. Als dat helpt om lezen en taalontwikkeling te stimuleren, dan doen we dat met liefde op deze manier.” Hier spreekt duidelijk de onderwijzeres in haar. Het ontroert mij als docent, maar nog meer als mens. Wat een prachtig initiatief is dit zeg.
Respect en rust
Wat mij opvalt aan deze plek is dat er een serene rust heerst. Je ziet en voelt respect voor elkaar. Dat vind ik erg mooi. En waardevol. Hoe de toekomst er van deze weggeefwinkel uit zal zien weet niemand. Ze hoeven nu geen huur te betalen, alleen maar gas/water/licht. De weggeefwinkel betaalt dit en andere noodzakelijke kosten uit giften. Het pand waarin ze zitten wordt volgend jaar misschien door de gemeente verkocht. Niemand weet of ze dan ergens anders heen kunnen. Ik hoop eigenlijk dat ze gewoon mogen blijven zitten waar ze zitten. En dat er daarnaast genoeg giften blijven komen zodat deze plek kan blijven bestaan. Voor het duurzame karakter, maar vooral juist voor de mensen. Plekken als deze zijn nodig om contact te houden met de mensen die we anders niet zullen zien.
Door heel Nederland zijn er weggeefwinkels te vinden. Bijna elke stad heeft er wel eentje. Op deze pagina vind je een overzicht, misschien zit er ook wel een bij jou in de buurt?
De weggeefwinkel in Amersfoort vind je aan de Keerkring 118 en is woensdag t/m zaterdag geopend van 13.00u-17.00u.
Ik vind het een prachtig initiatief. Hier in Doetinchem zijn ze niet, maar ze hebben hier wel weggeefkasten bijvoorbeeld.
Mooi initiatief! Ga eens kijken of wij er ook eentje hebben.
Wat een prachtig initiatief. Ik denk dat het zoveel mensen dichter bij elkaar kan brengen.