Werkende moeder en gezin
Het is onbegrijpelijk, maar de cijfers liegen er niet om. Het aantal bedrijven wat werkende moeders in dienst wil nemen is dit jaar drastisch gedaald ten opzichte van vorige jaren.
Mijn bloed begint te koken als ik deze berichten lees. We zijn weer terug bij af …. in het stenen tijdperk!
Als zelfs de werkgevers weer een stap terug doen, waar moeten de werkende moeders dan het vertrouwen vandaan halen? Tegen hoeveel muren moeten zij weer oplopen voordat deze hokjescultuur nu eindelijk veranderd ?
En ik weet het wel, in individuele situaties blijkt dat sommige moeders er wel doorheen komen. Wel in een goede baan terecht komen, en door hard werken wel gewaardeerd worden op de werkvloer. Dit zijn vaak ook de vrouwen die aangeven geen last te hebben gehad van de vooroordelen, of het glazen plafond. Maar het blijft bij uitzonderlijke gevallen. Het merendeel van de werkende moeders krijgt in eerste instantie de kans niet om zichzelf hierin te bewijzen.
Oude vooroordelen
De bezwaren die er steeds nog zijn tegen het aannemen van werkende moeders zijn gebaseerd op oude vooroordelen: Volgens onderzoek denkt 37 procent nog steeds dat werkende moeders minder betrokken en flexibel zijn dan andere medewerkers; 33 procent is bang dat ze kort na de inwerkperiode weggaan omdat ze nog een kind willen; 24 procent denkt dat de kennis van werkende moeders niet up-to-date is. Dit zijn cijfers die het wereldwijde gemiddelde aantonen.
Slim werken met flexibele tijden
Helemaal van deze tijd zou je denken. Maar blijkbaar nog niet doorgedrongen tot het merendeel van de werkgevers. Werkende moeders beschikken over waardevolle eigenschappen die bij integratie ervoor kunnen zorgen dat deze bedrijven meer kans op succes maken. Flexibele werkafspraken  zijn hier echter wel een belangrijke voorwaarde. Slimme bedrijven zullen merken dat ze een gezinsvriendelijker en tegelijkertijd productievere werkomgeving kunnen creëren door flexibele werktijden te bieden of personeel dichter bij huis te laten werken. Dat geldt dan overigens niet alleen voor de werkende moeders, maar voor al het personeel.
De starre managers vanuit het verleden moeten plaatsmaken voor inventieve personen die hun personeel weten te motiveren. Gemotiveerd, tevreden personeel komt tot uiting in de bedrijfscijfers, en creëert ook meer loyaliteit jegens het bedrijf.
Onderscheid tussen mannen, vrouwen en werkende moeders
Het blijft natuurlijk heel jammer dat er nog steeds onderscheid gemaakt wordt tussen mannen, vrouwen en werkende moeders. Je kan het niet oneens zijn met de stelling dat betrokken medewerkers zorgen voor kwaliteit op de werkvloer. En dat geldt voor ieder ‘ras’.
Wij maken in onze blogposts gebruik van affiliate linkjes. Klik je door via zo'n linkje en doe je een aankoop dan ontvangen wij een kleine commissie. Dit kost jou niets extra, je betaalt de normale prijs voor het product. Wij ontvangen de commissie namelijk van de verkopende partij. Doe je een aankoop via een van deze linkjes? Dan wil ik je uiteraard heel erg bedanken! Ook al ontvangen we soms een compensatie voor blogs, we doen altijd ons best een eerlijke mening te geven over een product of onderwerp.
Ik geloof niet dat ik hier veel woorden aan vuil moet maken want anders gaat het mis, verlies ik mijn rust.
Even kort: zoals Frank terecht aangeeft zijn er ook werkende vaders. Zij kunnen de zorg delen. Het is echt niet meer van deze tijd om te denken dat alleen de vrouw de zorgtaken heeft. Daar komt bij dat het plannen van de opvang en het hebben van een vangnet, zoals Yolanda en Marjanne terecht aangeven, ook belangrijk is.
Volgens mij gaat het om de mindset van het gezin, hoe deze dan ook is samengesteld of er flexibiliteit is ten aanzien van opvang en werken. Zo, ik ben netjes gebleven.
Ik ben een werkende moeder, ik werkte 40 uur (helaas door omstandigheden zit ik nu thuis). Op het moment dat ik ben gaan werken ben ik altijd heel eerlijk geweest tegen mijn werkgever.
Aangegeven tijdens sollicitatiegesprekken dat ik een kind heb, aangegeven dat wij (ik en mijn man) onze dochter op een voorschoolse en naschoolse heb zitten en mocht het zo zijn dat dochterlief ziek zou worden er andere oplossingen gezocht zouden worden.
Ik denk persoonlijk dat als jij de keuze maakt om full time/ part time te gaan werken, je eerst alles op een rijtje gezet moet hebben om het voor je werkgever aantrekkelijk te maken om in dat bedrijf te gaan werken.
Ik kan je zeggen dat het “mij” gelukt is door een goede planning te maken en zonder mijn werkgever voor blok te zetten als mijn dochter ziek zou worden.
De kinderopvang heeft ook vakantieopvang en speciale opvang tijdens studiedagen.
Niet flexibel? Sorry hoor, maar als werkende moeder heb je gewoon je verplichtingen. Je zult ook moeten werken als je kind ziek is toch? Althans, IK kan niet zomaar vrij nemen. Dus moet je t op dat moment anders oplossen en moet je JUIST flexibel zijn. Vraagt een collega of ik een keer een andere dag kan werken, dan is dat vaak royaal van te voren en kan ik dat inplannen.
Nu gaat ons kindje (op komst) pas in juni ofzo naar een opvang en hebben we (ik 3 dagen, vriend 4×9 en 1e jaar dag in de week ouderschapsverlof) t eerste jaar maar 1 dag in de week opvang nodig, dus dat scheelt sowieso al. Die wordt opgevangen door familie (zus en tante van vriend waarschijnlijk, ouders willen geen vaste oppasdag) dus dat is ook al flexibeler. Mijn moeder wil als kindje naar KDV gaat volgend jaar best oppassen als kindje ziek is. En we zullen daar gewoon iets op moeten verzinnen, want zomaar vrij nemen kan niet. Vriends werk is iets flexibeler daarin, maar ik kan echt niet zomaar vrij nemen op een deadline dag.
Kortom, ik snap die 1920-reacties niet helemaal.
Ik wil hier als werkende vader en man van een fulltime-werkende moeder toch wel op reageren. Ik vind dat in veel gevallen de focus alleen wordt gericht op de ‘werkende moeder’. Maar, hierbij wordt even vergeten dat de werkende moeder in veel gevallen niet alleen is. Soms is er nog een werkende vader in het verhaal betrokken. Of er zijn opa’s en oma’s die in de buurt wonen en graag een steentje bijdragen. En misschien is de kinderopvang die je geregeld hebt wel heel flexibel. Of je hebt op een andere wijze zaken geregeld , waardoor je als werkende moeder je flexibiliteit niet verliest.
Als ik naar onze situatie kijk, dan kan ik zeggen dat wij het de afgelopen 6 jaar erg goed geregeld hebben. Joyce werkte meer dan fulltime, stelde zich zeer flexibel op naar haar werkgever (in tegenstelling tot menig niet-ouder). Ik werk fulltime, maar erg flexibel qua indeling van tijd. Onze beider ouders hebben we een oppas-dag kunnen bieden (wat voor zowel de kinderen als de opa’s en oma’s altijd een ZEER bijzondere dag is). Onze kinderopvang is uitermate goed geregeld en zeer flexibel qua mogelijkheden.
We hebben ons natuurlijk altijd gelukkig geprezen dat wij van al deze mogelijkheden gebruik konden maken. Maar het belangrijkste is dat je HET voor je kinderen regelt. Werken of niet werken, papa of mama, het maakt niet uit, je moet HET voor je kinderen regelen. Als je dat niet goed doet, dan kom je zelf in de problemen en breng je anderen in problemen. In het ergste geval zijn je kinderen er de dupe van. Joyce en ik hebben HET altijd goed geregeld. We hebben daar heel veel geluk mee gehad, maar vooral hebben we er samen ook heel veel effort in gestoken. We hebben de taken in huis goed verdeeld samen, we doen allebei veel in huis, besteden allebei veel tijd aan de kinderen, we genieten allebei van onze kinderen en van ons leven. Dat is de enige manier om succesvol te zijn als ouder, werkend of niet werkend!
Zo kijk ik er tegenaan!
Het zijn natuulijk niet alleen de vooroordelen. Het is zo dat de werkende moeder veel minder flexibel is. En dat is ook te begrijpen. De werkende moeder kan zelden extra komen werken, dan is er studiedag, dan is er geen oppas, atv dag op school of het kind is gewoonweg ziek en kan niet naar de oppas. Plus ik heb zelf een collega die is net 6 maanden terug van zwangerschapsverlof en die is nu weer met verlof voor de komende 6 maanden. Dit zijn wel gewoon feiten. Op zich kan ik me de denkwijze van de werknemer best voorstellen.