Snap jij er wat van? Ikke niet 😉 . Of ja, stiekem toch wel een beetje. Gisteren was dochterlief nog enorm enthousiast ‘Jippie! We gaan winkelen in de stad’. En natuurlijk werd ik automatisch ook enthousiast. Gezellig winkelen met het gezin, of in ieder geval met dochterlief. Papa en zoonlief zetten we wel af bij de film ofzo.
Vol goede zin stap ik vanochtend uit bed en roep tegen mijn meissie… ‘straks gezellig winkelen samen hè. Gaan we ook ergens lunchen?’. Kijkt ze me quasi nonchalant aan ‘ik heb geen zin!’ WTF? Had ik me er zo op verheugd, wil ze ineens liever met de lego spelen in plaats van winkelen 😛 . Eigenlijk lijkt ze gewoon heel veel op mij. Daarnaast voel ik ook dat de geschiedenis zich wederom herhaalt. Hoe vaak heeft mijn moeder in het verleden niet aan me gevraagd of ik gezellig mee ging winkelen? En hoe vaak ben ik niet afgehaakt? Ik zou er wat voor geven om nog een dagje winkelen met haar te kunnen krijgen, maar helaas…
Toch snap ik Lotte wel. Ze is gewoon geen winkeltype. Net als ik. Ik ben zelf ook geen type wat ieder weekend gaat winkelen. Ik ben meer van het een of tweemaal per jaar een keer de stad in (of gewoon ons dorp in 😉 ), en dan ren ik langs wat winkels waar ik snel wat uit de rekken gris waarvan ik denk dat ik dat wel leuk zal vinden.
Echt de tijd nemen om iets uitgebreid te passen, dat zit er niet in. Ik heb er eigenlijk de rust niet voor, voor winkelen. Of misschien beter gezegd… ik neem er de rust niet voor. Ik voel me ook nooit op mijn gemak bij het passen. Ook al vind ik iets wel leuk, kijkend in de spiegel baal ik altijd van mijn spiegelbeeld. Zie ik nu wat bobbels daar waar vroeger mijn o-zo-strakke-buik zat? Mijn haar zit al door de war van de wind, maar na 3 of 4 kledingstukken aan en uittrekken is het helemaal een crime. Ik heb maar een wit smoeltje als ik in de spiegel kijk en zie teveel (lach) rimpeltjes om mijn ogen.
Als je het zo bekijkt is er eigenlijk ook geen zak aan, aan dat hele winkelen! Waarom moeten ze van dat felle licht in de winkels hebben? En waarom zien de dames in de winkel zelf er wel altijd uit om door een ringetje te halen? Misschien niet allemaal even slank (alhoewel toch ongeveer 85% wel aan het ideaalbeeld voldoet 😉 ), maar toch. Als je die meiden ziet lopen wil je meteen datgene uit de rekken halen wat zij aanhebben, want het staat zo tof. Om vervolgens, na even zoeken en weer een klotsende oksels momentje in de paskamer, er achter te komen dat het toch écht niet bij jou past. En waarom? Geen idee.
Als ik dit zo schrijf snap ik weer waarom ik zelf eigenlijk nooit geen lol haal uit winkelen. Het leukste van zo’n momentje vind ik om samen wat te drinken, of te lunchen. Vandaag wordt het winkelen dus vervangen door wat met de lego frotten en gewoon een lekkere tosti thuis. Kan ik daarna ook nog even wat werken… iedereen weer gelukkig 😉 .
Haha, herkenbaar!
Als ik vraag of de meiden meegaan hebben ze altijd 1001 dingen te doen, als ze wel mee gaan is het als ze iets willen kopen, krijgen of als we ergens wat geen eten en/of drinken.
O ja, ook heel herkenbaar!