Winnen doe ik nooit dacht Noortje, toch overkwam het haar!

Toen jullie aan onze deur stonden wist ik echt niet wat ik zag. Vol verbazing keek ik naar de vele gekleurde ballonnetjes die me tegemoet kwamen. Vriendelijke lachende gezichten. Maar hoezo dat dan? Reclame misschien? Een nieuwere manier van reclame maken of overhalen om een dienst af te nemen? Als je verder eigenlijk nooit echt iets wint en geen idee hebt dat een dierbaar iemand je heeft opgegeven om iets moois te winnen is dat wel het laatste waar je aan denkt toch?

Ik en winnen? Je maakt een grapje…

Ik besloot om toch mee te gaan. En wat was ik zenuwachtig. Maar tante Bianca zou nog komen? En ineens drong het tot me door. Haha Bianca. Hmm, wat had ze dan bekokstoofd? Wat is het toch een grappige meid vol leuke verrassingen. In de auto zat ik gezellig te kletsen met Joyce van Mams at work. Toch leuk wat van je eigen dingen te herkennen in een andere werkende moeder. Respect hoor, je eigen blog en druk bezig zijn. Van goede keuzes tot wat je allemaal doet in je dagelijkse leven, we hebben over van alles en nog wat gekeuveld. Tijdens de rit in ieder geval geen moment verveeld.

Toen kwamen we in de garage aan. Zie je, dus toch Tilburg! Ha, kon ook niet anders. Maar niet voorbereid op wat er ging komen. Want nog steeds ging ik niet uit van iets te krijgen. Misschien een taart? Maar niet dit.

Ja, je mag een camera uitzoeken. Nee joh, je neemt me in de maling! Ik en winnen? Ik wist niet wat ik hoorde. Vriendelijk lachte de jongen van Vergelijk.nl me tegemoet. Jawel we menen het wel.
Een aantal maanden er voor had ik het nog gewenst. Nog even tegen God gesmoest, ik wil graag weer fotograferen maar ik denk niet dat het er in zit met die prijzen en als moeder gaan je kinderen toch voor dus zet je minder opzij voor jezelf. Ik bedoel een keer naar de kapper wil je nog wel doen. Maar een camera. Je eerste prioriteit is toch je kind en alles wat ze nodig hebben. En ineens, daar was hij dan. De camera, die ik had genoemd tegen God. Ik besefte me namelijk later dat ik toen ook naar Nikon’s had zitten zwijmelen.
Hoe had Bianca dat nou geweten? Wel 3 x afgevraagd. Toen ik het haar vroeg zei ze. Ik weet niet, het kwam eigenlijk gewoon in mij op. Ik zag weleens de foto’s op je Facebook voorbij komen en ik dacht misschien is dat dan leuk voor haar.

Ik ben er aardig uit zei ik tegen de jongen die me hielp in de winkel. Altijd wel gefotografeerd maar geen idee meer wat nu een goede camera is. De jongen hielp me vriendelijk verder. En zo viel de keuze op een mooie Nikon.

Toen ik eenmaal thuis was heb ik echt nog 2 dagen naar het toestel gekeken. Hij ligt er echt. Hmm, hij ligt er echt! Nee niet gedroomd. Dit is mij overkomen! Wat gek! Nog eens kijken. Ik durfde het bijna niet aan te raken. Ken je dat? Zo vol ongeloof kijk je naar iets wat je hebt gekregen. En een beetje onwennig begon ik de camera toch uit te pakken.

Langzaam zette ik de camera aan. Hmm, weet ik nog wel hoe het werkt? Ah, dit herken ik. Ah, dat ook. Hmm, toch maar eens naar buiten. Linde stond heerlijk te frutselen in de tuin. Ik knipte een paar keer onbezonnen om te zien wat de camera deed. Aha, dus zo. Ik verwijderde de te vlug geknipte foto’s en ging er voor zitten. Linde liep rond te friemelen in de tuin. Pats, een mooi shot. Pats, nog een. Mijn hart maakte een sprongetje.
En daar ging ik. Een aantal heerlijke foto’s. Toen koekjes bakken. Ik bedacht me dat ik een camera had. Daarmee kon ik deze lol natuurlijk heerlijk vast leggen. Voor Linde, voor later. We kneedden en frutselden en ik klikte heerlijk weg met de camera de momenten dat Linde zelf de leiding met het koekjes bakken nam.

Daarna de efteling. Zal ik hem meenemen? Voorzichtig stopte ik mijn mooie nieuwe camera in de tas. En ieder moment dat Linde zich dansend en vol plezier uitliet legde ik nog een paar foto’s vast. Heerlijk, eindelijk weer eens fotograferen.

Weer even wennen aan de camera en langzaam maar zeker eens kijken of we mijn oude beroepje er bij op kunnen gaan pakken. Fotograferen blijft toch altijd nog iets waar ik heel blij van word.

Dank jullie wel, zowel Joyce voor het uitkiezen van mij om de camera aan te geven als het team van vergelijk.nl. Super leuk!
En natuurlijk dank je wel lieve Bianca, voor het denken aan mij voor een cadeau als dit.

Dikke kus,

Noor.