Wie herkent het niet ? Woedeaanvallen bij je puber of ander gedrag wat je moeilijk kan plaatsen en waarvan je niet weet hoe je er mee om moet gaan. Onbegrip all over. Ik herken het zeker, en heb ook met regelmaat grote vraagtekens in mijn hoofd over hoe ik dit het beste oplos. Van superschattig tot horror… zo kan het gaan met de buien van pubers en ook woedeaanvallen horen daar blijkbaar bij.
Woedeaanvallen thuis
Mijn eigen zoon bewaart zijn woedeaanvallen voor papa en mama… erg lief van hem 😛 , maar dat is niet altijd het geval. Er zijn ook pubers die zich in de klas niet weten te handhaven. Voor nu concentreren we ons even op de thuissituatie.
Deze moeder vraagt zich dan ook af hoe ze haar zoon kan helpen… Mijn zoon Thijs van 11 jaar heeft een kort lontje. In de klas én thuis gaat het vaak mis. Wat raad je aan?
Kinderen die snel driftig, brutaal of boos worden, krijgen van hun omgeving te lang en te vaak negatieve aandacht in de vorm van straf (herken ik). Het is echt een misverstand dat straf kinderen aanzet tot goed gedrag (herken ik ook). Integendeel, het vergroot het gevoel van onrecht en dát is nu juist voor een kind weer een prikkel om opnieuw boos en driftig te worden.
Straf werkt alleen, als het kind de sanctie als eerlijk beleeft en wanneer je schaars bent met straf. Een kind dat regelmatig boos en driftig om zich heen slaat en woedeaanvallen heeft, geeft een signaal af dat het niet goed met hem gaat. Het ontbreekt vaak aan tijd en een flinke dosis geduld om de onderliggende boodschap te (willen) achterhalen en te begrijpen.
Wat kun je als ouder doen als je puber regelmatig uit zijn slof schiet ?
- Spaar je energie en ga niet discussiëren, argumenteren of preken. Maak ook geen sarcastische opmerkingen. Focus vooral op hoe het morgen anders kan? Laat je zoon (als hij weer enigszins is afgekoeld) meedenken in de oplossingen. Het is geen kattepis om dit ‘zomaar’ op deze manier op te pakken en vergt vooral creativiteit van jezelf. Met tijden voel ik zelf dat ik goed bezig ben… maar zeer regelmatig bak ik er ook he-le-maal niets van.
- Stuur je kind op sporten. Misschien doet hij dat al… maar wie weet kunnen jullie er nog een sport bij verzinnen die hij of zij leuk vindt. Bewezen is dat sporten goed werkt om lichamelijk af te reageren.
- Een boksbal werkt niet! Bij boksen wordt er een stofje aangemaakt waar je boos van wordt… vandaar ook dat wij de boksbal van zoonlief weer verkocht hebben via marktplaats 😉 .
- Heb je een hond? Laat je puber een ommetje maken zodat de ergste boosheid kan zakken zonder dat je je ermee gaat bemoeien, dat werkt immers averechts.
- Luister écht naar je kind. Vaak draait heel veel om communicatie en échte aandacht.
- Probeer je eigen gevoel onder woorden te brengen naar je puber. Geef bijvoorbeeld aan waarom je wilt dat er iets gebeurt, of waarom je hem of haar niet begrijpt. ‘Ik wil graag hierover met je praten omdat ik anders bang ben dat het niet goed is voor onze relatie’ bijvoorbeeld. Het klinkt overdreven, maar praten (én luisteren) levert veel op.
- Stap af van je eigen boosheid. Inlevingsvermogen is heel belangrijk voor een puber. Geef hem niet direct een label, maar probeer je voor te stellen hoe zijn hoofd werkt en hoe hij tot zijn woedeaanvallen komt.
Ik vind het niet niks, die woedeaanvallen, en struikel dan ook regelmatig over mijn eigen frustratie als het ‘weer’ zover is. Daarom staat dit blog bij mijn favorieten ’ter reminder’. Hoe ga jij hier mee om en heb je nog andere tips voor mij en andere opvoeders die hier mee worstelen?
Ik herkend helemaal een woedend kind die weer zelf niet waarom soms zo boos wordt, spullen vernielen weg lopen stelen en wij staan machteloos, zelf met.werk moeten stopen het doet gewoon zeer achter af kan ik ook maar janken van ellende andere kind wordt ook met gedraag van ze broer niet goed van.
Wat een ellende hele gezien gaat er aan!
Als het kind niet wl zeggen wat er mis gaat kunnen wij niet helpen. Weglopen thuis, niet naar school willen, overal geld vragen,roepen, tieren, met deuren slaan. Ik als oma zie het niet meer zitten.