Een smartphone; wie heeft er tegenwoordig geen? Handige apparaatjes zijn het die van alles voor je kunnen doen. Maar wat mij betreft had er best een bijsluiter bij gemogen… Wist ik veel dat dat ding me een Wordfeud verslaving zou opleveren!
Eindelijk een smartphone
Na lang wikken en wegen heb ik dan toch besloten om een nieuwe telefoon aan te schaffen. Als ik de telefoonwinkel binnenstap komt er een vriendelijke jongeman op me af. “Wat kan ik voor u doen?” vraagt hij. Ik vertel hem dat ik hevig geïnteresseerd ben in een iPhone en op dat moment is ook hij hevig geïnteresseerd in mij. Hij vraagt me mee te lopen naar zijn computer en als mijn gegevens blijken te kloppen, kan het feest beginnen.
“Wat wilt u voor een abonnement” is zijn volgende vraag en hulpeloos kijk ik hem aan. Gelukkig heb ik een begripvol jongmens getroffen en samen bestuderen wij het overzicht. Uiteindelijk vinden we hét abonnement dat het beste past bij mijn belgedrag. Na nog wat administratieve handelingen en uiteraard mijn handtekening stap ik trots de winkel weer uit met mijn nieuwe aanwinst.
“Mijn moeder heeft een iPhone!”
“Chill man…”, roept mijn puberdochter. “mijn moeder heeft een iPhone!” en uit deze woorden maak ik op, dat ik nu tot de hippe moeders behoor. Thuis aangekomen maak ik het doosje open en bekijk het toestel van alle kanten. Natuurlijk is het iets héél anders dan mijn oude telefoon, (wat volgens mijn dochters een “koelkast” was) maar na lang zoeken vind ik zowaar de plek waar het minuscuul kleine simkaartje in moet.
Ik sluit de telefoon aan op mijn laptop en begin enthousiast antwoord te geven op de vragen. Na een half uur loop ik volkomen vast in een programma dat iTunes heet omdat ik diverse codes en wachtwoorden moet intoetsen, die ik niet weet.
Lees ook: Gewoon bereikbaar willen zijn of toch verslaafd aan je telefoon?
Opeens voel ik me niet zo hip meer, maar toch geef ik niet op. De volgende dag spreek ik af met een vriendin, die erg handig is in dit soort zaken. Voor ik het weet heeft ze er een heleboel gratis Apps op gezet, kan ik mijn agenda beheren, muziek downloaden, er foto’s opzetten en (Oh ja…) zowaar ook mee bellen. Omdat ik via haar en andere mensen had gehoord dat het spel “Wordfeud” zo leuk is, zet ze dát er ook voor me op en helemaal blij ga ik weer naar huis…
En zo krijg je dus een wordfeud verslaving
Thuis aangekomen word ik al gelijk door een paar vrienden uitgenodigd (hoe ze het weten?) om het spel te spelen en enthousiast leg ik mijn eerste woordjes. De start van mijn wordfeud verslaving. Helaas zit ik om twaalf uur ’s nachts nog op de bank en kan er niet mee stoppen. Gelukkig haken mijn vrienden één voor één af en zeggen dat ze willen gaan slapen. Je kunt dus wel zeggen dat het behoorlijk verslavend is, want zodra ik een bliepje hoor; MOET ik kijken wie WAT heeft gelegd en wat IK dan weer kan leggen.
Mijn strijk stapelt zich op, ik begin veel te laat met koken, negeer mijn man en kinderen en was zelfs bijna vergeten om een column te schrijven. Ik denk dat het officieel is: ik heb een wordfeud verslaving. Gelukkig kan deze smartphone mij ook nog helpen om dingen NIET te vergeten en precies op tijd kreeg ik gisteren dus een reminder. Die telefoon is dus helemaal top, maar dat spel? Kenners zeggen dat het op den duur wel minder wordt, maar op dit moment merk ik daar nog weinig van met mijn wordfeud verslaving. Ik zou dus zeggen: “doet u met deze informatie wat u wilt, maar u bent gewaarschuwd!”
Shutterstock foto vrouw met telefoon door guteksk7
