Ben jij blij met jezelf? Accepteer jij wie je bent of is jouw zelfacceptatie nog niet helemaal op en top? Het is heel wat waard als je dat wel voor elkaar hebt, lees je mee?
Enige tijd geleden kwam dit ter sprake tijdens een therapiesessie die ik mocht geven. Het waren vragen die horen bij het thema ‘zelfacceptatie’. Het klinkt zo makkelijk, jezelf accepteren zoals je bent met je sterke en zwakke punten. Het bracht echter veel teweeg, want wat als je veel zwakke punten hebt? Die kun je toch niet zomaar laten verdwijnen?
Het klopt, wij mensen kijken niet graag naar onze zwakke punten. We laten liever onze sterke punten zien en moffelen de dingen waar we minder goed in zijn weg. Niet zo gek, we leven in een maatschappij waar veel van je verwacht wordt en men gaat voor het mooiste van het mooiste. Maar wat is nu precies mooi? En waarom wordt er zoveel van je verwacht? De maatschappij lijkt te veranderen. Vroeger stopte de meeste vrouwen met werken wanneer er een kindje werd geboren. Je werd zowat automatisch huisvrouw. Niets kinderopvang, overblijven of buitenschoolse opvang. Moeder zat thuis klaar met thee en een lekker koekje. Maat 38 is tegenwoordig even groot als maat 42 in de vroegere jaren (The Economist, 2012). En geef toe, maat 42 klinkt toch verschikkelijk groot? Nee dankje doe mij dan maar maatje 38!!
Maar wat maakt nu dat het hebben van een carriere of maatje 38 zo belangrijk is? Want het lijkt nooit genoeg; een carriere, maatje 38 (maar liever 36), een baby (en het liefst nog een er bij), een leuke baan (maar het liefst een mooie carriere). Met het huisje-boompje-beestje nemen we geen genoeg meer, maar aan materialisme komt nooit een einde! Wanneer je jezelf daar aan vastklampt zul je nooit tevreden zijn met jezelf en is zelfacceptatie dus ver te zoeken.
Het komt allemaal neer op het ontbreken van zelfacceptatie. Wanneer je, je zwakke punten (of hetgeen je niet hebt maar graag zou willen) kunt accepteren ervaar je rust, opluchting en vrijheid. Vrijheid doordat het genoeg is om jezelf te zijn. Eigenlijk zeg je daarmee tegen jezelf; ik ben oké zoals ik ben. Ik ben blij met mijzelf ook al ben ik niet perfect!
Zelfacceptatie leidt tot zelfrespect, dat is rekening houden met jezelf. Oftewel lief zijn voor jezelf.
Zelfacceptatie helpt je om in je kracht te gaan staan. De focus ligt daardoor niet meer in hetgeen je niet kan, hebt of krijgt. Nee je kijkt juist naar wat je wel kunt, hebt of krijgt. Dus niet: ik ben een moeder zonder een grote carièrre, een resterende vetophoping op mijn buik die haar knoop van de skinny jeans niet meer dicht krijgt. NEEEEEE!!
Zie hier: ik ben een fantastische moeder van de allerliefste-mooiste dochter die ik 9 maanden lang rondgedragen heb, de meeste helse pijn heb doorstaan en waar ik nu intens van mag genieten naast mijn partime baan! Kijk, dat scheelt even vind je niet?
Happy valentine’s day!
Momenteel werk ik aan een fotoserie van baby’s met het syndroom van down genaamd ‘Down Beauties’. Ook zij moeten geaccepteerd worden als modelletjes! Meer hierover lees je op de facebookpagina van DNL Foto!
