Vrouwen en zelfbevrediging. Het is een onderwerp dat niet zomaar boven een kop koffie besproken wordt, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat er niet over gedacht wordt of dat het niet gebeurt. Tegenwoordig kunnen we wel stellen dat we weten dat het heel normaal is om aan zelfbevrediging te doen. En toch wordt er nog niet altijd heel normaal over gepraat.
Sterker nog, het ligt nog steeds in de taboesfeer, ook al zijn er genoeg tv programma’s die proberen hier volop aandacht aan te geven. En dan hebben we het nog over zelfbevrediging en vrouwen, laat staan als we het over meisjes hebben.
Zelbevrediging vrouwen en meisjes; hoe maak je dit bespreekbaar?
Toch komt er een moment dat ook onze dochters zichzelf ontdekken en daar misschien wel vragen over hebben. De een vroeger dan de ander. Hoe ga jij dan om met dit onderwerp? Maak je het zelf bespreekbaar of wacht je totdat je dochter (of zoon) hier zelf over begint?
Openheid over zelfbevrediging bij vrouwen is zo belangrijk
Ik ben zelf nogal open over onderwerpen die te maken hebben met seksuele voorlichting. En wat ik zo grappig vind is dat onze dochter hier ook heel open vragen over stelt.
Zo was er niet lang geleden een gesprekje op school geweest tussen haar en wat klasgenoten, naar aanleiding van een uitspraak van de juf. Daar werden -met name door een paar jongens- onderwerpen besproken waar ze zelf eigenlijk nog niets van wist. Die middag kwam ze aan mij vragen wat dat precies betekende.
Dat vind ik mooi. Dat ze hier zo open vragen over durft te stellen. Ik zal het dan ook niet in mijn hoofd halen om hier op een bijzondere manier op te reageren. Ik praat er gewoon over en leg alles uit. Voor zover ik het zelf weet dan hè 😉 .
En zo zal ik ook over zelfbevrediging bij vrouwen (en zelfbevrediging bij meisjes) met haar praten als ze daar vragen over heeft. Maar of dat ik het onderwerp zomaar uit het niets zelf bij haar aan zal snijden dat weet ik nog niet.
Misschien als er zich een situatie voordoet waar het bij past, maar ik zal het niet zomaar droppen, dat niet. Niet omdat ik het akward vind, maar eerder omdat ik vind dat ze er zelf echt aan toe moet zijn en dat ik dat zorgvuldig wil inschatten.
Wat ik in ieder geval niet wil is dat ze op het schoolplein met vragen rondloopt terwijl klasgenoten wel weten waar ze het over hebben, dat lijkt me een heel onzeker gevoel geven.
Zelf praten of werken met boeken?
Van huis uit heb ik hier overigens niet dezelfde ervaringen mee. Ik heb zelf alles moeten ontdekken en hoefde met vragen over bijvoorbeeld vibrators niet echt bij mijn ouders te komen.
Ik vond het zelf overigens ook heel ongemakkelijk om daar met ze over te praten. Misschien een generatieverschil of gewoon ‘een andere tijd’ waarin dit soort onderwerpen nog minder makkelijk besproken werden.
Mocht je het moeilijk vinden om hier over te praten dan zijn er natuurlijk ook nog andere mogelijkheden om het onderwerp bespreekbaar te maken. Zo ontving ik een tijdje terug het boek Sex Safe van Faya Lourens.
Een boek dat alle onderwerpen bespreekbaar maakt voor de jeugd van tegenwoordig. Geen onzinnige en ingewikkelde uitleg over zelfbevrediging bij vrouwen, maar gewoon zeggen waar het op staat.
Het boek is overigens door Faya geschreven in samenwerking met een psycholoog, een seksuoloog en een jongerencoach. Specifiek afgestemd op de doelgroep; namelijk jonge jongens en meisjes die met veel vragen zitten over seksualiteit, waaronder bijvoorbeeld zelfbevrediging. Maar ook onderwerpen als social media, sexting en misbruik worden op een heldere manier aangekaart.
Het belangrijkste is immers dat onze kinderen zich op hun gemak voelen met zichzelf en met hun gevoelens. En ook ‘jong geleerd is oud gedaan’ gaat hier wat mij betreft op.
Zelfbevrediging bij vrouwen wordt alleen maar prettiger en comfortabeler als dit onderwerp te allen tijde bespreekbaar is, ook als het nog maar meiden zijn. Want praten over seks is gewoon normaal.
