Zelfbewust opvoeden; door erover te lezen en te reflecteren kom je dichter bij je doel

Niet vanuit automatisch gedrag opvoeden, maar juist vanuit bewuste keuzes die je maakt. Ik vind het eigenlijk ingewikkeld klinken als ik er over nadenk… waarschijnlijk omdat ik juist altijd alles een soort van automatisch doe. Dat is dus verre van zelfbewust opvoeden, dat wat ik doe.

Zelfbewust opvoeden, wat is dat eigenlijk?

In de optiek van Jobbeke de Jong is zelfbewust opvoeden (ZBO) opvoeden vanuit inzicht in jouw eigen levensthema’s. Zodat je bewuste keuzes kan maken in de relatie met je kind en niet schiet in automatisch gedrag waar je later een rotgevoel over kan krijgen. Als je weet hoe je zelf in elkaar steekt en hoe jouw levensverhaal jouw reacties op je kind(eren) beinvloedt, krijg je meer zicht op wat je ook anders zou kunnen doen en hoe succesvol opvoeden binnen handbereik komt.

zelfbewust opvoeden

Uitspraken over inzicht in zelfbewust opvoeden

  • Ik zou wel eens willen reflecteren op hoe ik mijn rol als opvoeder pak
  • Ik heb gewoon geen zin in strijd, ik bewaar liever de harmonie in huis
  • Ik wil mijn kinderen beschermen tegen pijn en verdriet, soms misschien iets te veel
  • Soms word ik zo boos dat ik mezelf bijna niet meer in de hand heb. Achteraf voel ik me dan schuldig
  • Ik durf mijn kind niet echt aan te spreken of te corrigeren
  • Ik vind dat ik er te weinig echt ben voor mijn kinderen, zo druk ben ik steeds
  • Ik zou met meer discipline willen handelen en meer rust willen creëren in huis
  • Ik wil dat mijn kind goed presteert en leg soms te veel druk op mijn kind
  • Ik zou willen dat mijn kind mij meer zou vertellen over wat er in hem/haar omgaat

Herken je deze uitspraken van jezelf? Of een aantal ervan?

Herkenning bij mezelf

Persoonlijk kan ik wel stellen dat ik een aantal van bovenstaande uitspraken herken. Maar herkennen geeft je nog niet ‘de macht’ om er ook daadwerkelijk iets aan te veranderen. Je neemt je voor het voortaan anders te doen, maar je merkt dat dat niet zomaar lukt. Voor je het weet, schiet je weer in precies die reactie die je niet meer wilde. Herkenbaar?

Vanuit inzicht kom je tot acceptatie, vanuit de acceptatie kom je tot ontspanning, en ontspanning biedt de ruimte om je automatische reactie te vervangen door eentje die effectiever is in relatie tot het doel dat je wilt bereiken. Zo, dat is een hele mond vol als je het leest, maar het klinkt wel logisch eigenlijk.

Praktijkvoorbeelden over zelfbewust opvoeden

Ik herken wat de Jong aangeeft maar al te goed en ik wil je een aantal eigen ervaringen met je delen.

Wispelturig karakter zoon

Zoonlief kan nogal wispelturig zijn en erg boos worden. Om hele kleine dingen. Of intens verdrietig. Omdat hij iets niet mag bijvoorbeeld. Ik ben zelf geneigd om automatisch en impulsief te reageren. Soms word ik op zo’n moment ook boos, puur omdat ik zelf aan het werk ben en geen zin heb in ‘weer een keer gezeur’. Een andere keer denk ik bijvoorbeeld … laat maar lekker tv kijken, dan kan ik verder. Dit terwijl ik er zelf eigenlijk niet gelukkiger van word. Er zijn momenten in de opvoeding dat ik mezelf dan flink tegenkom.

Zojuist gebeurde het volgende. ‘Maaaaam, mag ik cola?’ Ik: ‘Nee, dat weet je toch, het is geen weekend’. Zoonlief: ‘Maar gisteren (ook geen weekend-dag) mocht het wèl!’ Dat klopt, daar had hij gelijk in. Gisteren kwamen we terug van een weekendje weg en zaten we met het hele gezin nog in een vakantie modus. Lekker nog even een hapje eten, en ’s middags mocht hij met zijn vriendje nog een glaasje fris. Vanuit de woonkamer hoor ik hem mopperen en zichzelf steeds kwader maken. ‘Gisteren mocht het wel!’ Gisteren mocht het wèl!’

Nadenken over mijn aanpak (zelfbewust opvoeden)

Nu had ik er op dit moment voor kunnen kiezen om weer op de automatische piloot te gaan. Mopperen en boos vertellen dat hij moet ophouden met zeuren, met alle gevolgen van dien.

Maar ik bedacht me op tijd. Waarschijnlijk omdat ik zojuist de informatie over ZBO aan het lezen was. Ik ben naar hem toe gelopen, ben bij hem gaan zitten, en heb hem gevraagd wat hij liever zou willen. Een strakke en consequente opvoeding van mij (lees: ons) waarbij hij nooit meer een glaasje prik mag drinken doordeweeks, of zo nu en dan een uitzondering die wij bepalen.

Hij dacht even na en kwam zelf tot de conclusie dat het laatste dan toch zijn voorkeur had. Nog even probeerde hij ranja te ontfutselen, wat hier heus met regelmaat gedronken wordt, maar ik hoefde hem maar even eraan te herinneren dat dat ook wel erg zoet en ongezond is en hij ging akkoord met een lekker glas water! 1-0 voor de grote mens dacht ik. En dat vanuit een compleet ontspannen situatie. Eigenlijk stond ik best wel versteld van mezelf.

Makkelijk is het niet dat zelfbewust opvoeden

Nu moet ik niet doen of dat dit me makkelijk afgaat, dat is namelijk zeker niet het geval. Ik ben ervan overtuigd dat het toeval me dit liet zien, omdat ik net over de workshop van ‘Zelfbewust opvoeden’ aan het lezen was.

Wil jij graag van jezelf leren en oude patronen doorbreken om zo tot een ontspannere manier van opvoeden te komen? Probeer dan eens uit wat ik hierboven deed. Of probeer opvoeden met humor. Leer je kinderen om van zichzelf te houden door een liefdevolle manier van opvoeden. Met minder interne strijd en minder externe strijd. Met meer compassie voor jezelf en meer compassie voor anderen. Jong geleerd is oud gedaan!

Onderstaande boek kan je hiermee goed op weg helpen, je vindt het bij Bol.com

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven