Het kan een ware uitputtingsslag zijn. Zindelijkheid kind stimuleren? Mission impossible! Tenminste, dat hoor ik vaak om me heen.
‘Nou, die van mij doet het nog niet, hoor. Ze wil gewoon niet!’, zeggen ouders dan. Peuters die al tegen de kleuterleeftijd aanlopen hebben de broekjes of leggings ter hoogte van de inmiddels al best flinke billen nog boller staan… Door de Pamper aan het lijf. Kinderen die al hele volzinnen voortbrengen blijken nog niet in staat te zijn hun behoeften op het toilet te doen. ‘Hij/zij vertikt het gewoon!’
Lees ook: Zindelijkheidstraining; de zin of onzin ervan
Zindelijkheid kind bevorderen? Laat ze nattigheid voelen!
Nee, beste ouders, zo zit het niet. Ik weet ook wel dat het geen pretje is dagelijks vele onderbroekjes, spijkerbroeken, maillots en/of rokjes te wassen… Omdat deze zeiknat of anderszins bevuild zijn. En ook besef ik dat het niet leuk is om meerdere malen per dag te dweilen en poep uit onderbroekjes te schrapen, maar toch: het hoort erbij. Dat hadden we toch wel kunnen bedenken voordat we aan kinderen begonnen?
Het is ook niet makkelijk. Vroeger waren de luiers gemaakt van katoenen doeken. Die uitgewassen moesten worden en bevestigd met behulp van zo’n enge veiligheidsspeld. Onze voorouders hadden het serieus zwaar: de hoeveelheid wasgoed die zij handmatig weg moesten stouwen wegens het gebrek aan een wasautomaat en de kleintjes die moesten afzien vanwege de immer vochtige lappen om hun billen. Reken maar dat zij vroeg zindelijk waren. Zindelijkheid kind aanleren is dus letterlijk vieze handen krijgen. Maar daar staat tegenover dat je kids vieze billen krijgen. Vinden ze niet prettig. En dan gaan ze vanzelf naar het potje.
Zindelijkheid kind: de pot op
Mijn oudste liet ik vlak voor haar tweede verjaardag kennismaken met het potje dat ik bij de Hema had aangeschaft. De dag na haar feestje ging de luier uit en deze bleef uit, ook al plaste ze voor de tiende keer die dag in haar broek. En ook al moest ik de inhoud voor de zoveelste maal die week leeggooien in de wc en het textiel in een sopje laten weken. Ik wist dat ik vooral door moest zetten. Na drie weken was ze zindelijk. Wat zijn nou eenentwintig dagen extra schoonmaakwerkzaamheden op een mensenleven? Natuurlijk had ze daarna nog wel eens een ongelukje, maar ook dat hoort erbij.
Onze tweede dochter was zelfs voor haar tweede zindelijk, wegens de waterpokken die welig broeiden onder de plastic laag van haar luier, waardoor we besloten het meteen maar door te zetten en de jongste mocht deze stap volbrengen in de zomer direct volgend op zijn tweede verjaardag.
Alle drie waren ze droog voor ze naar de peuterspeelzaal gingen en daar bleken ze grote uitzonderingen: ‘Joh, is die van jou al zindelijk?’ hoorde ik regelmatig en dan probeerde ik mijn trots te verbergen. Maar waarom eigenlijk? Nou, omdat het helemaal geen uitzondering zou moeten zijn. Dus hierbij dé tip: wil je dat je kind zindelijk wordt? Trek dan die verdomde luier eindelijk eens uit!
Lees ook: Zinnige tips voor een zindelijke peuter
Wat Evelien schrijft is heel herkenbaar.
Ook mijn vijf kinderen waren met anderhalf jaar uit de luiers. Het zindelijk maken was bovendien heel leuk om te doen, zowel voor mijn kinderen als mijzelf. Hoe ik het heb aangepakt heb ik opgeschreven op mijn website. Succes ermee!
Onze dochter was nog geen jaar en ze maakte al kennis met het potje. Ze bleek steeds droog na het middagslaapje en om nu te wachten totdat ze in een luier heeft geplast om deze alsnog te verschonen, besloten we haar op het potje te zetten. Dat ging goed, natuurlijk wel even wennen maar al snel kon ze zelfs ‘op commando’ plassen (voor bed of in bad). Potje heeft sindsdien altijd in ‘het zicht’ gestaan. En ze was nog geen twee toen we de luier helemaal achterwege hebben gelaten, en twee weken later was ze zelfs ’s nachts zindelijk.
Dus inderdaad, luier af én volhouden!
Top! ’t is de enige manier…