Zindelijkheidstraining. Een duur woord. Doe jij je best om je kindje zindelijk te maken, of laat je het liever op zijn beloop? Gebruik je van te voren bijvoorbeeld de Pampers Easy Up broekjes om je kindje te laten wennen aan het dragen van een soort van broekje, of doe je daar niet aan en kies jij voor de blote-billen-procedure ?
Als je op internet zoekt dan kan je best wel wat vinden over de zindelijkheidstraining. Er worden veel manieren gedeeld om je kindje op weg te helpen naar het echte werk 😉 . Maar wat als dat allemaal geen nut heeft? Geen druk uitoefenen om je kind zindelijk te maken en wachten totdat je peuter er zelf klaar voor is, is het devies.
Hoe weet je of je kindje klaar is voor zindelijkheidstraining?
- Je kindje geeft aan ontlasting vies te vinden
- Hij of zij laat het je weten als hij geplast of gepoept heeft
- De pamper blijft lange tijd droog totdat er ineens een grote plas in zit
Dat zijn in ieder geval al drie signalen die aan kunnen geven of je kindje er misschien klaar voor is. Maar ben jij er ook klaar voor? Heb je even de tijd om bezig te zijn met de zindelijkheidstraining of juist he-le-maal niet. Volgens mij is dat de hamvraag.
Jouw kindje kan er misschien wel aan toe zijn, maar als je zelf er de tijd niet voor neemt, dan wordt het een grote frustratie.
De zindelijkheidstraining van mijn moppies ging ongeveer zo:
Ik heb je eerder al verteld wat voor enorme-geur-luiers mijn zoon kon produceren toen hij klein was. Regelmatig met de poep tot aan zijn oren. Gelukkig komt alles op zijn eind, en ook die periode.
Vanaf zijn 2e wilde meneer zelf niet meer gaan liggen tijdens het verschonen en probeer dan nog maar eens met luiers te blijven werken 🙂 .Tijd voor luierbroekjes dus. Ik gebruikte altijd al Pampers als luier en die werden dan ook automatisch vervangen door de Easy Up Pants van Pampers. En toen begon de-grote-lol-broekje-aan-broekje-uit periode.
De broekjes waren uitermate interessant en telkens als ik naar de wc ging dan huppelde meneer vrolijk achter mij aan. ‘Ikke ook’ was het dan, en hij kroop op het potje wat we bij de wc hadden staan.
Zindelijkheidstraining peuter 2 jaar
In het begin gebeurde er natuurlijk niets, maar langzaam aan kwamen daar de eerste druppeltjes. HOPPA. Gelijk belonen met wat rozijntjes en een stickertje. Binnen no-time had meneer in de gaten dat er wat te halen viel bij het doen van een paar druppeltjes. Wat voor mij betekende dat ik iedere keer weer mee moest naar het potje.
Broek naar beneden, Pampers broekje naar beneden, en hop daar gingen we weer met de zindelijkheidstraining. Ik heb wat druppels geteld in die tijd, haha. Maar ook momenten genoeg dat er geen druppeltjes kwamen. En dat bedoel ik met ‘de tijd hebben’.
Je moet je kindje wel serieus nemen op die momenten en dus met hem mee naar het potje. Ook al is hij net geweest. En ook al komt het even niet uit. Een beloningskaart is overigens ook een mooi middel.
De grote klapper kwam bij ons in de vakantie. Lekker weer en een paar weken vrij was voldoende om hem helemaal zindelijk te krijgen. De zindelijkheidstraining hield op dat moment simpelweg hetvolgende in: broek uit en in de blote kont rondlopen. En toen was het zo gepiept. Binnen een week waren we klaar voor de onderbroeken periode.
Zindelijkheidstraining bij baby
Bij mijn dochtertje weet ik eerlijk gezegd niet meer precies hoe het ging, maar inmiddels is ze vijf en word ik dagelijks geconfronteerd met zindelijkheidstraining op zijn best 😉 . Wat een verhalen en wat een fantasie… en dat bij een baby… pop
