Zo’n moeder ben ik dus….

Een paar weken geleden schreef ik een blog over een van mijn vreselijke eigenschappen als moeder, tenminste dat vind ik zelf. Ik ving nogal wat herkenning bij jullie dus ik ben blijkbaar niet de enige 😉 . Daarnaast ben ik ook een zorgzame moeder hoor maar toch doe ik ook wel eens wat uitspraken waar ik achteraf spijt van heb. Overigens gebeurt dat de laatste tijd niet zoveel meer.

Maar ik beschik ook nog over wat andere kwaliteiten, waarvan ik jullie vandaag graag op de hoogte stel. Want in alle gevallen ben ik ook nog steeds de zorgzame moeder. Geheel onnodig bleek overigens vandaag.

zorgzame moeder

Zorgzame moeder op de verkeerde momenten

Je kent het wel, zo’n drukke ochtendspits waarin iedereen zijn eigen gang gaat. De kinderen zorgen er zelf wel voor dat ze op tijd op school komen, daar hoef ik niet meer achteraan. Maar in de ochtend moet wel de hond uitgelaten, de poes en haar kittens eten, de varkens en de geiten eten, het konijn zijn voerbak vol en oja… ook de hond moet nog eten natuurlijk.

Ik start met de hond uitlaten als Lotte de deur uit is. Luc is dan al weg. Vlak voor ik de deur uitga zie ik Lotte haar gymtas liggen. Zorgzame moeder die ik ben begint mijn brein gelijk overuren te draaien. Is ze nu haar gymtas vergeten? Dat is wel vervelend zeg, straks moet ze van de juf in haar gewone kleren meedoen met sporten, dat is niet zo heel fijn. En terugfietsen voor haar gymtas is er natuurlijk ook niet zomaar meer bij, dan komt ze te laat op school. We wonen sinds een aantal maanden in het buitengebied dus het is wat verder fietsen op en neer naar school.

Ik bedenk me dan ook dat ik als een dolle de hond ga uitlaten om vervolgens als een speer in de auto te klimmen en naar school te rijden. Met gymtas. Bij school aangekomen begin ik toch te twijfelen aan mijn goede bedoelingen als zorgzame moeder. Het zal toch niet zo zijn dat die tas er gewoon al een paar dagen ligt? Dat ik hem over het hoofd gezien heb omdat ik er nog niet over gestruikeld ben? Dat ze dinsdag al gymles heeft gehad maar door de onderwijsstaking gisteren de gymtas lekker twee dagen heeft liggen stinken?

Ik besluit -voordat ik parmantig met gymtas en al de klas in stap- heel even een appje in de klassegroep te gooien. Er zal vast wel een moeder zijn die het schema wel uit haar hoofd kent. En jawel hoor… al na een paar seconden krijg ik mijn antwoord. Ik kan weer richting huis want dochterlief blijkt helemaal geen gym te hebben vandaag.

Tsss… tieners zijn al net zo erg als pubers!

1 gedachte over “Zo’n moeder ben ik dus….”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven