Zwanger raken van een natte vaatdoek

Zwanger raken. Voor de een is het een heel proces en voor de ander is het gepiept nog bijna voordat je het in de gaten hebt.

Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik op de middelbare school voor de eerste keer serieus was met mijn vriendje. In de maanden voor de grote vakantie moest het ervan komen en zwanger raken was zeer zeker niet het doel. Elkaar verkennen en bekend worden met het hebben van sex wel 😉 .

Nooit van mijn leven vergeet ik die zomer nog. In de weken voor de zomervakantie werd ik maar niet ongesteld. We gingen met vrienden en vriendinnen zwemmen in een natuurplas en ik weet nog exact hoe we erbij lagen toen ik hem moest vertellen dat mijn ongesteldheid uitbleef. Jemig wat was ik zenuwachtig.

Ik had ook oprecht het gevoel dat ik wellicht zwanger zou zijn, zeker omdat mijn moeder vroeger altijd riep dat ik moest uitkijken omdat zij nog wel kon zwanger raken van een natte vaatdoek 😛 . Mocht dat enigzins erfelijk zijn, dan was dat voor mij dus een waarschuwing. Daarnaast hoor je soms de vreemdste dingen rondom zwangerschappen die pas in een heel laat stadium ontdekt worden, dus ik had het niet meer. Nu hadden we ons gewoon netjes aan de ‘reglementen’ gehouden en een condoom gebruikt. Je zou zeggen dat er dus niets aan de hand zou zijn. Maar als je puber bent, net voor de eerste keer sex hebt gehad èn je wordt niet ongesteld… nou dan is er veel aan de hand kan ik je vertellen.

Uiteindelijk was ik zelfs zover dat ik een test heb gedaan. Niets aan de hand gelukkig, dus waarschijnlijk hadden mijn kopzorgen bepaald dat mijn lijf anders ging reageren en bleef daardoor mijn maandelijkse verrassing uit.

In de jaren daarna, toen het zwanger raken wèl serieus werd was het ook direct weer raak. Op advies van de arts hebben we gewacht na het stoppen met de pil maar vanaf het moment dat het veilig was, was het ook meteen raak. Dat ik uiteindelijk 7 weken te vroeg beviel van een prachtbaby, waarvan ze in het ziekenhuis dachten dat ik me ‘verteld’ had  in de termijn dat ik zwanger was omdat hij al 5 pond woog bij de geboorte, dat nemen we dan maar op de koop toe. Rare opmerking vond ik ik dat overigens. Ik was toch gewoon iedere keer netjes door de verloskundige gevolgd? En ook bij de echo waren ze destijds duidelijk met de leeftijdsbepaling.

Afijn, zwanger raken bleek het probleem niet, want ook bij dochterlief waren we weer heel snel zwanger. Met een miskraam daartussen dacht ik dat het nu wellicht wel wat langer zou duren, maar ook dat was niet het geval. De spreuk die mijn moeder destijds een keer liet vallen zit dan ook voorgoed in mijn hoofd en voelt tegenwoordig zelfs als ‘van mij’.

Heb jij zo nog iets wat je van je moeder overgenomen hebt?

Nog een tipje: door ‘even te SLIKKEN’ DE KANS OP EEN MISKRAAM VERKLEINEN… Maar dat heb ik niet van m’n moeder!